حمل و نقل ترکیبی بین المللی یکی از مهمترین روش‌های حمل کالا در سراسر جهان است. در این روش، کالاها و بارها با استفاده از تمامی شیوه‌های حمل و نقل به مقصد نهایی ارسال می‌شوند.
اگر به دنبال شرکت خدمات حمل و نقل بین المللی ترکیبی مطمئن هستید یا می‌خواهید از صفر تا صد حمل ترکیبی بین المللی مطلع شوید در ادامه صفحه همراه ما باشید.
استعلام نرخ
شرکت نیک‌پاد، یکی از معتبرترین شرکت های خدمات حمل و نقل ترکیبی بین المللی است و در پروسه صفر تا صد ارسال بار ترکیبی به شما کمک می‌کند.
اگر در کسب و کار خود به صورت صادرات یا واردات نیاز به استفاده از تمامی شیوه‌های حمل و نقل دارید، حمل ترکیبی گزینه پیش روی شما خواهد بود و شرکت نیک‌پاد با تجربه چندین‌ساله و اعتبار بین‌المللی در حمل ترکیبی در کنار شما است.
مشاورهدسترسی سریع به محتوا
حمل و نقل ترکیبی با استفاده از ترکیب مختلف انواع وسایل نقلیه و حالت‌های حمل و نقل برای انجام یک سفر یا ارسال کالا، مزایا و محدودیت‌ها و شرایط خاص خود را دارد.
در این بخش با مفاهیم زیر در حوزه حمل و نقل ترکیبی آشنا خواهیم شد:
تا قبل از انقلاب صنعتی حمل و نقل ترکیبی تنها به صورت حمل در خشکی و در دریا انجام می‌شد و وسایل ساده‌ای برای این کار وجود داشت.
در قرن بیستم، با اختراع و توسعه انواع وسایل نقلیه، هواپیماها و کشتی‌ها مردم توانستند از وسایل نقلیه مختلف بهره‌مند شوند.
با توسعه شبکه‌های حمل و نقل ریلی، جاده‌ای، هوایی و دریایی، امکان ترکیب این وسایل نقلیه به شکل بهتری ایجاد شد.
به عنوان مثال، یک سفر طولانی ممکن است با استفاده از هواپیما برای قسمتی از مسیر، سپس از خودرو برای حرکت درون شهر و در نهایت از قطار برای قسمتی دیگر انجام شود.
ترکیب حمل و نقل این انواع وسایل نقلیه مختلف بهینه‌ترین و کارآمدترین راه حل برای انتقال محمولات در مقیاس بزرگ است و به کاهش زمان و هزینه‌ها کمک می‌کند.
این رویکرد ترکیبی همچنین در حوزه حمل و نقل کالاها و انتقال محمولات بهینه برای شرکت‌ها و صنایع مختلف نقش مهمی ایفا می‌کند.
حمل و نقل ترکیبی دارای مزایای متعددی است که به بهبود کارآمدی، کاهش هزینه‌ها و کاهش تاثیرات منفی بر محیط زیست کمک می‌کند.
در زیر، مزایای این نوع حمل و نقل آورده شده‌اند:
با توجه به استفاده از وسایل نقلیه عمومی، خصوصی، ریلی و جاده‌ای، امکان بهبود ترافیک و کاهش تراکم در مراکز شهری واقعی می‌شود.
کاهش تعداد خودروها به منزله کاهش انتشار گازهای گلخآن‌های و آلودگی هوا است.
انتخاب بهینه‌ترین وسیله نقلیه بر اساس مسافت و نوع سفر باعث بهبود بهره‌وری و کارآیی حمل و نقل می‌شود.
استفاده از وسایل نقلیه ترکیبی به معنای کاهش هزینه‌های سوخت و نگهداری خودروها برای افراد است.
بهبود هماهنگی و ترکیب موازی انواع حمل و نقل به کاهش هزینه‌ها برای صنایع و شرکت‌ها نیز منجر می‌شود.
ترکیب انواع وسایل نقلیه با انرژی‌های مختلف می‌تواند به بهره‌وری انرژی کمک کرده و از منابع انرژی تجدیدپذیر حمایت کند.
هرچند که حمل و نقل ترکیبی دارای مزایا و کارآمدی‌های زیادی است، اما نیز با محدودیت‌هایی روبه‌رو است.
در زیر به برخی از این محدودیت‌ها اشاره شده است:
محدودیت‌های مربوط به هماهنگی بین انواع مختلف حمل و نقل و نیاز به سازگاری بین زمان‌بندی‌ها، سیاست‌ها و سرویس‌های مختلف، ممکن است اجرای کارآمد این سیستم را دشوار کند.
پیاده‌سازی یک سیستم حمل و نقل ترکیبی نیازمند سرمایه‌گذاری بالا و هماهنگی بین دولت، شرکت‌ها و سایر نهادهاست. این می‌تواند یک محدودیت مالی باشد.
برخی از ساختارها و نظام‌های حمل و نقل ممکن است نیاز به تغییر و تحول داشته باشند تا با حمل و نقل ترکیبی سازگار شوند. این تغییرات ممکن است با مقاومت‌های ساختاری و اجتماعی مواجه شوند.
حمل و نقل ترکیبی ممکن است با چالش‌های امنیتی مواجه شود، به ویژه زمانی که انواع مختلف حمل و نقل مورد استفاده قرار می‌گیرند. امنیت مسافران و محمولات نقلیه یک اولویت مهم است.
مدیریت یک سیستم حمل و نقل ترکیبی نیازمند مهارت‌های مدیریتی پیچیده و هماهنگی بین انواع مختلف حمل و نقل است. این مسئله ممکن است به دشواری در تصمیم‌گیری و اجرای سیاست‌ها منجر شود.
برخی از محدودیت‌ها ممکن است به دلیل وابستگی به فناوری باشند. به عنوان مثال، نیاز به سیستم‌های هوش مصنوعی و ارتباطات پیشرفته برای هماهنگی بهینه.
تغییرات اقلیمی، مانند آب و هوای نامناسب یا حوادث طبیعی، ممکن است بر عملکرد حمل و نقل ترکیبی تأثیر بگذارد و باعث اختلال در سیستم شود.
شرایط حمل و نقل ترکیبی به وضعیت‌ها و متغیرهای مختلفی اشاره دارد که باید در اجرای موفق حمل و نقل ترکیبی مدیریت شوند.
این شرایط ممکن است بر اساس موقعیت جغرافیایی، نوع حمل و نقل، سیاست‌های حاکمیت، نیازهای جامعه و سایر عوامل متغیر باشند.
در زیر به برخی از شرایط مهم حمل و نقل ترکیبی اشاره شده است:
وجود یک سیستم حمل و نقل عمومی کارآمد و انعطاف‌پذیر که بتواند نیازهای را برآورده کند، یکی از شرایط اساسی حمل و نقل ترکیبی است.
حمل و نقل ترکیبی باید با سیاست‌ها و استانداردهای ملی و محلی، از جمله سیاست‌های حمل و نقل، سیاست‌های شهرسازی و استانداردهای ایمنی سازگاری داشته باشد.
ایجاد و توسعه شبکه‌های حمل و نقل عمومی موثر و بهینه، یکی از شرایط مهم حمل و نقل ترکیبی است. این شبکه‌ها باید امکان دسترسی آسان به مراکز مختلف را فراهم کنند.
تکنولوژی ارتباطات مانند سیستم‌های مدیریت ترافیک، پیش‌بینی وضعیت نقاط مختلف و اطلاع‌رسانی به مسافران از اهمیت زیادی برخوردار است.
استفاده از سیستم‌های مدیریت هوشمند که از داده‌های حاصل از حمل و نقل استفاده کنند، می‌تواند در بهبود کارآمدی و پیش‌بینی نیازهای آینده کمک کند.
زیرساخت‌های حمل و نقل باید قابلیت تأمین نیازهای مختلف حمل و نقل را داشته باشند. این شامل جاده‌ها، راه‌آهن‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر و ایستگاه‌های اتوبوس و قطار می‌شود.
سیستم‌های مدیریت ترافیک باید توانایی مدیریت و کنترل ترافیک در مناطق مختلف را داشته باشند تا از تراکم‌های زیاد جلوگیری شود.
هماهنگی و همکاری بین دولت، صنعت و شرکت‌های حمل و نقل از اهمیت زیادی برخوردار است تا بتواند یک سیستم حمل و نقل ترکیبی کارآمد را فراهم کند.
شرایط حمل و نقل ترکیبی باید حاوی استانداردها و تدابیری برای افزایش ایمنی مسافران و بارها باشد.
سیستم حمل و نقل ترکیبی باید قابلیت تطبیق با تغییرات در نیازها، فناوری‌ها و شرایط جغرافیایی را داشته باشد.
حمل و نقل ترکیبی زمینی به هوایی به این معناست که در یک سفر یا حمل و نقل، از وسایل نقلیه مختلف و حالت‌های حمل و نقل زمینی و هوایی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود.
این روش ممکن است برای بهبود بهره‌وری، کاهش زمان و کاهش هزینه‌ها در حمل و نقل برخی محمولات و سفرها به کار گرفته شود.
در این روش، برای حمل بارها، کالاها ابتدا ممکن است به وسیله نقلیه جاده‌ای به ایستگاه یا فرودگاه حمل شوند.
سپس از حمل و نقل هوایی برای ارسال به مقصد نهایی استفاده شود. در مقصد، ممکن است دوباره از وسایل نقلیه جاده‌ای برای توزیع نهایی استفاده گردد.
هواپیماها برای مسافت‌های طولانی و سریع مناسب هستند. اما برای مسافت‌های کوتاه‌تر، ممکن است از وسایل نقلیه زمینی مانند خودروها یا اتوبوس‌ها بهره‌برد.
در حمل و نقل ترکیبی زمینی و دریایی بدین صورت است که کانتینرها ابتدا از محل تولید به وسیله کامیون یا قطار به بنادر حمل می‌شوند.
سپس در بنادر، کانتینرها بارگیری شده و به وسیله کشتی‌ها به مقصد نهایی حمل می‌شوند. در مقصد، دوباره از وسیله نقلیه زمینی برای توزیع نهایی استفاده می‌شود.
حمل و نقل ترکیبی هوایی و دریایی به این معناست که در یک سفر یا حمل و نقل، از وسایل نقلیه هوایی و دریایی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود.
بارها ممکن است ابتدا با وسیله‌های حمل و نقل زمینی یا هوایی به فرودگاه منتقل شوند. سپس از حمل و نقل هوایی برای عبور از مسافت‌های زیادتر و ترتیب ارسال به نقاط مختلف استفاده شود.
در مقصد، ممکن است از حمل و نقل دریایی برای حمل بار به مقصد نهایی استفاده گردد.
شرکت‌ها برای حمل و نقل بین‌المللی کالاها ممکن است از حمل و نقل هوایی برای فاصله‌های کوتاه تر و در فواصل بلندتر از حمل و نقل دریایی بهره‌برداری کنند.
این رویکرد بهبود سرعت حمل و نقل و افزایش کارآیی را ممکن می‌سازد.
در جزایر، حمل و نقل ممکن است به شکل ترکیبی هوایی و دریایی انجام شود.
مثلا مسافران ممکن است ابتدا از هواپیما برای رسیدن به جزیره استفاده کنند و سپس برای حرکت درون جزیره از حمل و نقل دریایی یا وسایل نقلیه زمینی بهره‌برداری کنند.
حمل و نقل ترکیبی زمینی و ریلی به این معناست که در یک سفر یا حمل و نقل، از وسایل نقلیه مختلف و حالت‌های حمل و نقل زمینی و ریلی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود.
برای حمل بین‌المللی بارها، بارها ابتدا ممکن است از وسایل نقلیه زمینی به ایستگاه‌های حمل و نقل ریلی یا ترمینال‌های حمل و نقل زمینی منتقل شوند.
سپس با استفاده از قطار به مقصد نهایی حرکت کنند. در مقصد، ممکن است از وسایل نقلیه زمینی دیگر برای توزیع نهایی استفاده گردد.
برای بارهای حجیم و سنگین، حمل و نقل ترکیبی زمینی و ریلی می‌تواند بهتر باشد. استفاده از حمل و نقل ترکیبی زمینی و ریلی در شهرها می‌تواند به کاهش ترافیک و افزایش کارآیی حمل و نقل عمومی کمک کند.
همچنین می‌تواند باعث بهبود کارایی و انعطاف‌پذیری حمل و نقل شود و در برخی موارد به کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای حرکت بارها و مسافران کمک کند.
در حمل و نقل ترکیبی ریلی و دریایی از وسایل نقلیه ریلی و دریایی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود. بارها ممکن است ابتدا با وسایل نقلیه ریلی به ایستگاه‌های راه‌آهن حمل شوند.
سپس در این ایستگاه‌ها، بارها برای حمل دریایی آماده می‌شوند و به کمک کشتی‌ها به مقصد نهایی حمل می‌شوند. در مقصد، دوباره از وسایل نقلیه ریلی برای توزیع نهایی استفاده می‌شود.
در مراکز شلوغ و با ترافیک زیاد، حمل و نقل ترکیبی ریلی و دریایی می‌تواند به کاهش ترافیک و افزایش کارآیی حمل و نقل کمک کند. در مسافت‌های طولانی بین شهرها و مناطق حومه، قطارهای ریلی می‌توانند برای سفر سریع و کارآمد بین شهرها به کار گرفته شوند.
در مقاطعی که راه‌آهن به دریا نزدیک است، این حمل و نقل ترکیبی امکان حمل بارها به سرعت و با کمترین هزینه را فراهم می‌کند.
حمل و نقل ترکیبی ریلی و دریایی می‌تواند باعث بهبود کارایی و انعطاف‌پذیری حمل و نقل شود و در برخی موارد به کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای حرکت بارها و مسافران کمک کند.
در حمل و نقل ترکیبی ریلی و هوایی از وسایل نقلیه ریلی و هوایی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود. برای بارهای حجیم و سنگین، حمل و نقل ترکیبی ریلی و هوایی می‌تواند بهینه باشد.
بارها ممکن است ابتدا با وسایل نقلیه ریلی به ایستگاه‌های راه‌آهن منتقل شوند و سپس با استفاده از هواپیما به مقصد نهایی حرکت کنند.
ممکن است حمل و نقل ترکیبی ریلی و هوایی با حمل و نقل ترکیبی زمینی و دریایی نیز ترکیب شود.
برای مثال، بارها ممکن است ابتدا با وسایل نقلیه ریلی به ایستگاه‌های راه‌آهن منتقل شوند، سپس با استفاده از هواپیما به یک مقصد بین‌المللی حرکت کرده و در مقصد از حمل و نقل دریایی یا زمینی برای توزیع نهایی بهره‌برداری شود.
کامیون‌ها و وسایل حمل و نقل بار برای حمل بارها و کالاها درون شهری و بین شهری مورد استفاده قرار می‌گیرند. آن‌ها ممکن است بارها را به ایستگاه‌های راه‌آهن یا پورت‌های دریایی برسانند.
کامیون‌ها معمولا انواع مختلفی مثل یخچالی، تانکر دار، رو باز و غیره دارند. با توجه به نوع کالا و نیازمندی‌های آن در طول سفر، از انواع مختلف کامیون استفاده می‌شود.
وسایل نقلیه هوایی در حمل و نقل ترکیبی به عنوان یکی از اجزای این سیستم مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در زیر، انواع وسایل نقلیه هوایی که در حمل و نقل ترکیبی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
هواپیماها برای حمل مسافران و بارها در مسافت‌های طولانی بین شهری و بین‌المللی استفاده می‌شوند.
این وسیله نقلیه هوایی معمولا برای سفرهای سریع و اقتصادی به کار می‌رود و می‌تواند بخشی از حمل و نقل ترکیبی با وسایل نقلیه زمینی، ریلی و دریایی باشد.
هواپیما در نوع باربری و مسافربری وجود دارد. هواپیماهای باربری برای بارهای سنگین و زیاد استفاده می‌شوند.
هلیکوپترها به عنوان وسیله نقلیه هوایی چابک و قابل استفاده در مناطق شهری معروف هستند.
آن‌ها می‌توانند از فرودگاه‌ها به نقاط دقیق‌تر و در فواصل کوتاه‌تر حرکت کرده و در برخی موارد به عنوان بخشی از حمل و نقل ترکیبی برای انتقال کالا به مناطقی که دسترسی به آن‌ها با وسایل نقلیه زمینی مشکل است، به کار گرفته می‌شوند.
وسایل نقلیه هوایی کوچک مانند پهپادها و بالگردها برای کاربردهای مختلف از جمله کارتوگرافی، ارسال کالاهای کم حجم، نظارت و حتی سفرهای کوتاه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این نوع وسایل نقلیه هوایی در حمل و نقل ترکیبی در کمک به وسایل نقلیه زمینی و دریایی نیز قابل توجه هستند.
وسایل نقلیه دریایی یک جزء اساسی از حمل و نقل ترکیبی را تشکیل می‌دهند. این وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی با سایر وسایل نقلیه مانند وسایل زمینی، ریلی، و هوایی ترکیب می‌شوند تا یک سیستم جامع و کارآمد ایجاد شود.
در زیر، انواع وسایل نقلیه دریایی که در حمل و نقل ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند، آورده شده‌اند:
کشتی‌ها برای حمل بارها و مسافران در سفرهای دریایی و اقیانوسی به کار می‌روند. این وسیله نقلیه دریایی به دلیل ظرفیت حمل بالا و مقاومت در مقابل شرایط دریا معمولا در حمل و نقل ترکیبی جایگاه ویژه‌ای دارد.
فریگت‌ها (نوعی کشتی حمل و نقل کالا) برای حمل بارهای حجیم و سنگین به کار می‌روند.
این کشتی‌ها می‌توانند محمولات متنوعی از جمله کانتینرها، ماشین‌آلات، محصولات نفتی و سایر کالاها را حمل کنند.
قایق‌ها و جت‌اسکی‌ها به عنوان وسایل نقلیه دریایی کوچکتر برای انجام حرکات سریع در مناطق ساحلی یا داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. آن‌ها ممکن است جهت انتقال افراد یا کالاهای سبک به کار روند.
شناورها به دلیل ساختار خاص و قابلیت حرکت سریع در آب، معمولاً برای سفرهای دریایی کوتاه به کار می‌روند.
کشتی‌های نفتی برای حمل و نقل نفت و گاز دریایی و همچنین به عنوان پلتفرم‌های نفتی در اقیانوس‌ها و دریاها استفاده می‌شوند.
لنچ‌ها و قایق‌های پرسرعت برای انجام سفرهای سریع در آب و انتقال مسافران به و از ناوگان دریایی به کار می‌روند.
وسایل نقلیه ریلی یکی از اجزای اساسی حمل و نقل ترکیبی هستند و در سیستم حمل و نقل جهانی یک نقش اساسی را ایفا می‌کنند.
این وسایل نقلیه به کمک ریل‌ها حرکت کرده و معمولا برای حمل مسافران و بارها به کار می‌روند. در زیر، انواع وسایل نقلیه ریلی که در حمل و نقل ترکیبی استفاده می‌شوند، ذکر شده‌اند:
قطارها یکی از مهمترین وسایل نقلیه ریلی هستند. آن‌ها برای حمل مسافران و بارها در مسافت‌های طولانی به کار می‌روند. قطارها می‌توانند شهری، بین‌شهری یا حتی بین‌المللی باشند و میزان سرعت و ظرفیت حمل بالایی دارند.
قطارهای باری برای حمل بارها و کالاها به طولانی و کوتاه به کار می‌روند. آن‌ها به دلیل ظرفیت بالا و سرعت نسبی موثر در حمل و نقل ترکیبی جایگاه خود را دارند.
قطارهای سریع عمدتا برای سفرهای بین‌شهری و بین‌المللی به کار می‌روند و سرعت بالا و زمان سفر کمتر را فراهم می‌کنند.
در حمل و نقل ترکیبی از ترکیب مختلف وسایل نقلیه و شبکه‌های حمل و نقل متنوع استفاده می‌کند تا به بهبود انعطاف‌پذیری، کارایی و اقتصادی بودن حمل و نقل منجر شود. این نوع حمل و نقل کاربردهای متنوعی در تجارت بین المللی دارد.
آنچه در این بخش خواهیم خواند:
حمل و نقل ترکیبی و حمل و نقل یکپارچه دو رویکرد متفاوت در سیستم حمل و نقل را نمایان می‌کنند. در اینجا چند نکته برای مقایسه این دو رویکرد آورده شده‌اند.
حمل و نقل ترکیبی از تنوع وسایل نقلیه زمینی، ریلی، دریایی و هوایی برای ایجاد یک شبکه جامع و کامل استفاده شده و باعث می‌شود از ویژگی‌های مختلف هر وسیله نقلیه برای مقابله با نیازهای گوناگون حمل و نقل بهره ببرد.
در این حمل و نقل ترکیبی انعطاف‌پذیری بیشتری در انتخاب وسیله نقلیه متناسب با نیازهای خاص سفر (مثل مسافت، نوع بار، و زمان) وجود دارد.
در حالی که در حمل و نقل یکپارچه معمولا این رویکرد انعطاف‌پذیری کمتری دارد چرا که برای همه نوع سفر از یک نوع وسیله نقلیه استفاده می‌شود.
در حمل و نقل ترکیبی از آنجا که هر وسیله نقلیه بر اساس ویژگی‌های خاص خود بهینه‌سازی شده است، ممکن است بهره‌وری و کارایی بیشتری داشته باشد.
اما در حمل و نقل یکپارچه این رویکرد ممکن است به دلیل انتخاب یک نوع وسیله نقلیه، در مواقعی که این نوع وسیله مناسب نیست، با کاهش کارایی مواجه شود.
یکی از مهمترین مزایای حمل و نقل ترکیبی، کاهش محدودیت‌ها است. مثلا اگر قرار باشد بار از طریق هواپیما یا کشتی ارسال شود، احتمالا نقاط زیادی وجود دارد که فاقد فرودگاه یا بندر هستند.
در این صورت تحویل گیرندگان بار برای دریافت مرسوله خود باید راه طولانی را تا آخرین فرودگاه یا بندر طی کنند.
اما در حمل و نقل ترکیبی، برای مکان‌هایی که دسترسی به امکان خاص ندارند، از کامیون یا قطار استفاده می‌شود و شرکت حمل و نقل مربوطه به این شکل، مرسوله را تا در مقصد نهایی تحویل گیرنده کالا می‌دهد.
از آن جایی که در حمل و نقل ترکیبی از سیستم‌های مدیریت ترافیک و ناوگان هوشمند برای شناسایی و انتخاب بهینه‌ترین مسیرها و ترکیب‌های وسایل نقلیه استفاده می‌شود، این اقدام به کاهش مسافت‌ها، زمان سفر و مصرف سوخت و در نهایت کاهش هزینه‌ها، منجر می‌شود.
همچنین استفاده از ترکیب مناسب وسایل نقلیه بر اساس نوع بار، مسافت و نیازهای سفر تا حد زیادی در کاهش هزینه‌های جانبی موثر است.
از سوی دیگر ترکیب متفاوت از حمل و نقل می‌تواند زمان رسیدن مرسوله به مقصد را کاهش داده و بخش مهمی از هزینه‌ها کاسته شود.
هزینه حمل و نقل ترکیبی با توجه به عوامل مختلفی محاسبه می‌شود. این عوامل از بسته‌بندی کالا تا اقدامات مختلف حمل کالا برای رسیدن به مقصد را شامل می‌شود.
آنچه در ادامه به بررسی این موارد خواهیم پرداخت:
هزینه بسته‌بندی و بارگیری در حمل و نقل ترکیبی، که شامل حمل راه‌آهن، جاده‌ای، دریایی یا هوایی است، به عوامل مختلفی بستگی دارد.
در اینجا به برخی از این عوامل اشاره می‌شود:
بسته‌بندی مرسوله می‌تواند هزینه‌های حمل و نقل را تحت تاثیر قرار دهد. بسته‌بندی ایمن و بهینه به کاهش خطر آسیب به محتوا کمک می‌کند و این ممکن است در نهایت هزینه‌ها را کاهش دهد.
هزینه‌های بسته بندی بر اساس نوع حمل و نقل نیز متفاوت است. برای مثال، بسته بندی برای حمل و نقل راه‌آهن هزینه‌های کمتری نسبت به حمل و نقل هوایی دارد.
هزینه‌های بسته بندی بر اساس وزن و یا حجم مرسوله محاسبه شود. بسته به اینکه کدام یک از این دو مقدار بیشتر باشد، هزینه نهایی تعیین می‌شود.
نوع نقلیه مورد استفاده نیز تاثیر دارد. برخی از نقلیه‌ها ممکن است هزینه‌های بیشتری داشته باشند به دلیل نوع خدمات ارائه شده و نیازمندی‌های خاص. مثلا بسته بندی کالاهای خاص یا خطرناک به مراتب بیشتر از کالاهای عادی است.
هزینه ترخیص مرسوله از گمرک در حمل و نقل ترکیبی بستگی به چندین عامل دارد و ممکن است به شکل پیچیده‌تری نسبت به حمل و نقل معمولی باشد.
در اینجا چندین عامل کلیدی را بررسی می‌کنیم:
ارزش کالا و هزینه بیمه و حمل تاثیرگذار است. ارزش کالا به عنوان یکی از مولفه‌های محاسبه مالیات و هزینه‌های گمرکی در نظر گرفته می‌شود.
هر کالا یک کد گمرکی دارد که تعیین‌کننده نوع و خصوصیات آن است. بر اساس کد گمرکی، هزینه‌های گمرکی محاسبه می‌شود.
کشور مبدأ و مقصد نیز در هزینه تاثیرگذار است. برخی از توافقات تجاری و ترتیبات میان دولت‌ها ممکن است تأثیر مستقیمی بر هزینه‌های گمرکی داشته باشند.
هر کالا بر اساس کد گمرکی خاص خود در تعرفه‌های گمرکی قرار دارد. تعرفه‌ها مشخص می‌کنند که چه میزان مالیات و گمرک باید پرداخت شود.
عوارض و مالیات‌های اضافی نیز بستگی به نوع کالا، مبدا و مقصد دارد.
برخی از هزینه‌های گمرکی بر اساس وزن خالص کالا (کیلوگرم) محاسبه می‌شود، در حالی که برخی دیگر بر اساس حجم (متر مکعب) محاسبه می‌شوند.
موارد استثنائی اگر کالاها یا تراکنش‌ها موارد استثنائی داشته باشند، مثل عفو یا کاهش مالیات، نیز تاثیر خواهد داشت.
هزینه انتقال بین وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی به عنوان یک موضوع گسترده و متغیر می‌تواند به عوامل متعددی بستگی داشته باشد.
در حمل و نقل ترکیبی، هزینه‌ها به طور کلی تحت تأثیر عوامل زیر قرار می‌گیرند:
هرگونه حمل و نقل در فواصل طولانی ممکن است با هزینه بالاتری همراه باشد. فاصله مسافتی که باید پوشش دهید، به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده هزینه مطرح می‌شود.
هر نوع وسیله نقلیه هزینه‌های خود را دارد. به عنوان مثال، هزینه حمل و نقل با اتوبوس ممکن است با هزینه حمل و نقل با مترو یا قطار متفاوت باشد.
اگر مسیر حمل و نقل پیچیده و پر از تغییرات باشد، هزینه ممکن است افزایش یابد. پیچیدگی مسیر می‌تواند به دلیل تعداد زیاد تغییرات در وسایل نقلیه باشد.
ترافیک ممکن است به عنوان یک عامل مهم در افزایش هزینه‌ها در حمل و نقل ترکیبی مطرح شود. زمان تلف شده در ترافیک می‌تواند هزینه‌های افزایش یافته را ناشی از افت زمانی و انرژی افزایش دهد.
وجود امکانات راحتی و کیفیت سرویس در وسایل نقلیه ممکن است هزینه را تحت تاثیر قرار دهد. برخی سیستم‌های حمل و نقل ترکیبی ممکن است امکانات بیشتری ارائه دهند که باعث افزایش هزینه شود.
سیاست‌های حمل و نقل شهری و ملی نیز می‌تواند تاثیرگذار باشد. تعیین تعرفه‌ها، تخصیص منابع مالی، و سیاست‌های تشویقی برای استفاده از حمل و نقل عمومی می‌تواند هزینه را تغییر دهد.
هزینه انتقال بین وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی ممکن است شامل چندین عامل باشد. این هزینه‌ها معمولا بستگی به نوع حمل و نقل، مسافت، نوع وسیله نقلیه و شرایط مختلف دیگر دارند.
در زیر چند مورد از عوامل مهم در تشکیل هزینه‌های انتقال در حمل و نقل ترکیبی آورده شده‌اند:
شامل هزینه‌های مربوط به نقل و انتقال کالاها از یک مکان به مکان دیگر است که شامل سوخت، نیروی انسانی، حقوق رانندگان، نگهداری و تعمیرات وسایل نقلیه، بیمه و غیره می‌شوند.
این شامل هزینه‌های مرتبط با پردازش مراحل مختلف حمل و نقل است، از جمله بارگیری، تخلیه، انبارداری و مدیریت لجستیک.
اگر کالاها برای مدتی در انبار نگهداری شوند، هزینه‌های مربوط به انبارداری شامل اجاره انبار، نگهداری کالاها، نظافت و مراقبت و غیره خواهد بود.
هزینه ترخیص مرسوله از گمرک مقصد در حمل و نقل ترکیبی ممکن است شامل چندین عامل باشد که بستگی به نوع کالا، مقدار کالا، مبلغ ارزیابی گمرکی و دیگر شرایط مربوط به واردات دارد.
در زیر، چندین عامل کلیدی که ممکن است در تشکیل هزینه ترخیص مرسوله در حمل و نقل ترکیبی نقش داشته باشند، ذکر شده‌اند:
این مقدار برابر با ارزش کالا در بازار بین‌المللی است و بر اساس آن مالیات و عوارض گمرکی محاسبه می‌شود.
مالیات گمرکی بر اساس نوع کالا و کشور مبدا محاسبه می‌شود. این مالیات بر اساس درصدی از ارزش گمرکی کالا تعیین می‌شود.
در بسیاری از کشورها، مالیات ارزش افزوده بر اساس ارزش گمرکی و یا ارزش افزوده کل (ارزش گمرکی و مالیات گمرکی) محاسبه می‌شود.
اگر کالاها بیمه شده باشند، هزینه بیمه نیز به عنوان یک عامل در تشکیل هزینه ترخیص مرسوله در نظر گرفته می‌شود.
اگر کالا از گمرک به مقصد نهایی از طریق حمل و نقل داخلی منتقل شود، هزینه‌های این حمل و نقل نیز ممکن است به هزینه ترخیص افزوده شود.
هزینه‌های مربوط به تخلیه کالا از وسیله نقلیه در مقصد نیز ممکن است به هزینه ترخیص اضافه شود.
اگر کالا برای مدتی در انبار مقصد نگهداری شود، هزینه‌های انبار داری نیز به هزینه ترخیص افزوده می‌شود.
اگر از خدمات یک کارگزار گمرکی برای انجام امور گمرکی استفاده شود، هزینه‌های این خدمات نیز به هزینه ترخیص اضافه می‌شود.
هزینه تخلیه مرسوله در مقصد در حمل و نقل ترکیبی نیز به عنوان یک مسئله پیچیده و به فاکتورهای متعددی وابسته است.
این هزینه ممکن است تحت تأثیر عوامل زیر قرار گیرد:
نوع مرسوله (بزرگ یا کوچک، حساس یا غیر حساس، حیاتی یا عادی) می‌تواند تأثیر بسزایی در هزینه تخلیه داشته باشد. مثلا مرسولات حساس به شرایط آب و هوایی یا شوک می‌توانند نیاز به تجهیزات خاصی برای تخلیه داشته باشند.
محل تخلیه مرسوله نیز تاثیرگذار است. آیا مقصد درون شهری است یا در مناطق حومه؟ فاصله تا اماکن تخلیه و دسترسی آسان یا مشکلات جغرافیایی ممکن است هزینه را تحت تاثیر قرار دهد.
نوع وسیله نقلیه مورد استفاده برای تخلیه نیز مهم است. برخی وسایل نقلیه ممکن است هزینه‌های بیشتری داشته باشند، اما اگر به دلیل ویژگی‌های خاص، مرسوله را بهتر حفاظت کنند.
سیاست‌ها و مقررات مربوط به تخلیه مرسوله نیز ممکن است تاثیرگذار باشند. مثلا تخلیه در مناطق محدود یا ممنوعه می‌تواند هزینه را افزایش دهد.
زمان تخلیه نیز می‌تواند نقشی در هزینه ایفا کند. اگر مرسوله در زمان سریعی تخلیه شود (مثلا به عنوان اولویت باشد)، هزینه ممکن است افزایش یابد.
هرگونه خدمات اضافی مثل نگهداری یا مراقبت ویژه از مرسوله ممکن است هزینه را افزایش دهد.
بسیاری از انواع بارها به صورت عمومی حمل می‌شوند. این بارها معمولا شرایط خاصی برای بسته بندی، حمل و نقل و تخلیه ندارند و قوانین خاصی نیز برای آن‌ها تدوین نشده است.
از جمله کالاهای مصرفی روزمره مثل لباس، اثاثیه منزل و سایر محصولات.
بخش مهمی از تجارت بین المللی به کالاهای سنگین اختصاص دارد.
این کالاها معمولا قوانین خاصی برای حمل و نقل دارند و فقط باید با وسایل خاصی مثل کشتی‌های حمل بار سنگین جابه‌جا کرد. مانند مواد ساختمانی، ماشین‌آلات و دستگاه‌های صنعتی.
برخی از بارها به عنوان محمولات خطرناک معرفی می‌شوند که نیاز به شرایط ویژه حمل و نقل دارند، مثل مواد شیمیایی خطرناک یا مواد مخدر. بارهای خطرناک قوانین زیادی برای بسته بندی، حمل و نقل، بارگیری و تخلیه دارند.
بعضی از بارها به عنوان کالاهای فاسد شدند محسوب می‌شوند که نیاز به شرایط خاص حمل و نقل دارند و با کانتینرهای یخچالی حمل می‌شود. زمان، حمل و نقل و بارگیری برای این نوع بارها بسیار مهم است. مانند مواد غذایی تازه، داروها، و محصولات پزشکی.
بارهای ترافیکی به آن دسته از محموله‌ها گفته می‌شود که اندازه‌های ثابت و متقارنی نداشته و نمی‌توان آن‌ها را بسته‌بندی کرد. از جمله نورد، تیرآهن و غیره.
همچنین، می‌توان با توجه به نوع حمل و نقل ترکیبی (مثل حمل و نقل هوایی، زمینی، دریایی، و ریلی) انواع خاصی از بارها را در نظر گرفت.
این انواع بارها وابسته به نیازها و ویژگی‌های مسیر و حمل و نقل مورد نظر هستند.
حمل و نقل بین المللی دارای آیین نامه و مقررات بسیاری است. به طور کلی در حمل و نقل بین المللی، شرکت‌های حمل و نقل باید از قوانین ملی و بین المللی تبعیت کنند.
حال با توجه به اینکه این نوع حمل و نقل ترکیبی از تمام روش‌ها است، بنابراین دایره این قوانین نیز بیشتر خواهد بود که شامل این دو دسته می‌شود:
ایران نیز مانند بسیاری از کشورها، قوانین متعددی در زمینه حمل و نقل کالاها دارد. این قانون عبارتند از:
این قانون در سال 1343 و در سال 194 ماده تصویب شده است. در این قانون، تمام موارد مربوط به حمل و نقل دریایی از تابعیت کشتی و مسائل مربوط به ضرر و زیان و خسارت به بار آورده شده است.
این قانون در سال 1328 به تصویب رسیده است. در این قانون که مختصر است به موارد چون حق حاکمیت و تاسیس شرکت‌های هواپیمایی پرداخته است. ایران در زمینه مقررات مربوط به حمل هوایی تابع قوانین بین المللی حمل و نقل هوایی، ایکائو است.
این قانون در زمینه حمل کالا، بارگیری، تخلیه و وظایف و تعهدات مربوط به شرکت‌های حمل و نقل صحبت کرده است.
قانون حمل و نقل جاده ای در ایران، به پیروی از کنوانسیون cmr بوده و شرکت‌های حمل و نقل و کامیون داران موظف به پیروی از قوانین این کنوانسیون هستند.
به طور کلی ایران همچون سایر کشورها، مقررات بین المللی در روش‌های مهم حمل و نقل را به عنوان مرجع قانونی استفاده می‌کند.
قوانین بین‌المللی حمل و نقل ترکیبی، به نظام حقوقی و مقرراتی اشاره دارد که برای تسهیل حمل و نقل کالاها و افراد با استفاده از مختلف وسایل نقلیه اعم از جاده‌ای، ریلی، هوایی، دریایی و دیگر انواع حمل و نقل در سطح بین‌المللی ایجاد شده‌اند.
این قوانین و مقررات در سطح بین‌المللی توسط سازمان‌ها و اتفاقات مختلفی تنظیم شده‌اند.
در ادامه، به برخی از مهمترین سازمان‌ها و قوانین مربوط به حمل و نقل ترکیبی اشاره خواهم کرد:
ICAO یک سازمان تخصصی سازمان ملل متحد (UN) است که در زمینه هوانوردی فعالیت می‌کند.
این سازمان استانداردها و قوانین بین‌المللی در زمینه حقوق هوایی، ایمنی پروازها و دیگر مسائل مرتبط با حمل و نقل هوایی تدوین می‌کند.
سازمان دریانوردی آیمو که زیر نظر سازمان بین الملل فعالیت می‌کند، تمام قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل کشتی‌ها در آب‌های بین المللی را تشریح می‌کند.
این قوانین که تعداد آن‌ها نیز زیاد است در زمینه مسیرهای حمل بار، حمل بارهای خطرناک، بسته بندی بارها و غیره است.
UIC به عنوان سازمانی بین‌المللی فعال در زمینه حمل و نقل راه‌آهن است. این سازمان استانداردها و مقررات بین‌المللی را برای حمل و نقل بین‌المللی از طریق راه‌آهن تدوین می‌کند.
UITP به عنوان یک سازمان بین‌المللی در زمینه حمل و نقل عمومی فعالیت می‌کند و تلاش می‌کند تا توسعه حمل و نقل عمومی پایدار و کارآمد را ترویج کند.
IRU به عنوان یک سازمان بین‌المللی حمل و نقل جاده‌ای فعالیت می‌کند و مقرراتی را برای تسهیل حمل و نقل جاده‌ای در سراسر جهان ارائه می‌دهد.
کنوانسیون بین‌المللی حمل و نقل جاده‌ای که با نام CMR نیز شناخته می‌شود، قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل کالاها به وسیله وسایل نقلیه جاده‌ای را تنظیم می‌کند.
TIR یک سیستم بین‌المللی برای تسهیل حمل و نقل بین‌المللی کالاها با وسایل نقلیه جاده‌ای است. این کنوانسیون توسط سازمان جهانی گمرک (WCO) نظارت می‌شود.
تمامی این سازمان‌ها و کنوانسیون‌ها به تدوین استانداردها، راهنماها و قوانینی می‌پردازند که در جهت تسهیل و توسعه حمل و نقل ترکیبی در سطح بین‌المللی کمک می‌کنند.
هر کشور ممکن است همچنین دارای قوانین و مقررات ملی خود در این زمینه باشد که باید با آن‌ها نیز آشنا باشید.
در حمل و نقل ترکیبی، مراحل ارسال بار از تحویل کالا به متصدی حمل و نقل تا تحویل به گیرنده اصلی را شامل می‌شود که هر کدام مستلزم طی کردن فرآیند خاص خود است.
در یک نگاه کلی این مراحل عبارتند از:
تحویل مرسوله به متصدی حمل در حمل و نقل ترکیبی ممکن است به شیوه‌های مختلفی صورت گیرد.
در این مرحله، مرسوله به متصدی حمل تحویل داده می‌شود. این متصدی حمل می‌تواند یک راننده تریلی، کارمند شرکت حمل و نقل، یا هر فرد یا شرکتی باشد که مسئولیت حمل و نقل مرسوله را به عهده دارد.
باید یک رسید تحویل (Delivery Receipt) تهیه و امضاء شود. این رسید شامل جزئیات مانند تاریخ و زمان تحویل، وضعیت مرسوله و امضاء تحویل‌گیرنده است.
پس از تحویل، ممکن است اطلاعات مرسوله از طریق سیستم مانیتورینگ و پیگیری موجود در حوزه حمل و نقل ترکیبی بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که مرسوله به مقصد نهایی خود رسیده است.
بسته‌بندی مرسوله در حمل و نقل ترکیبی (که ممکن است شامل حمل راه‌آهن، جاده‌ای، دریایی و هوایی باشد) بسیار حائز اهمیت است تا مرسوله از خطرات و آسیب‌های ممکنه محافظت شود.
انتخاب مواد مناسب برای بسته‌بندی از اهمیت بالایی برخوردار است. مواد بسته‌بندی باید مقاوم و انعطاف‌پذیر باشند تا محتویات مرسوله را در برابر ضربه‌ها و ارتعاشات محافظت کنند.
برخی از مواد بسته‌بندی معمول شامل کارتن، فوم، پلاستیک‌های نایلونی و بادبندی، انواع نازک فوم یا پوشش‌های مقاوم به آب و ضربه می‌شوند.
باید بر روی بسته‌بندی، اطلاعات مرتبط با محتوا نظیر نام و آدرس فرستنده و گیرنده، نوع محتوا، وزن، ابعاد و هر نوع اطلاعات مهم دیگر نوشته شود. اگر محتوا نیاز به شرایط خاص نگهداری دارد (مثل دما، رطوبت و غیره)، این اطلاعات نیز باید به صورت واضح نشان داده شود.
بارگیری مرسوله بر روی وسیله نقلیه در حمل و نقل ترکیبی یک فرآیند کلیدی است که نقل و انتقال مرسوله را آغاز می‌کند. در این فرآیند، مرسوله از مکان انبار یا محل ذخیره‌سازی به وسیله حمل و نقل منتقل می‌شود.
مرسوله باید آماده برای بارگیری باشد. بسته‌بندی باید به صورت صحیح انجام شده و موارد آسیب‌دیده یا خطرناک باید به دقت نشان‌گذاری و مدیریت شوند.
بارگیری ممکن است توسط کارگران بارگیری یا دستگاه‌های خودکار انجام شود. در بارگیری، از تجهیزات ایمنی مانند سیستم‌های جلوگیری از سقوط، لیفتینگ و ریلینگ استفاده شود تا از حوادث و آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.
ترخیص مرسوله از گمرک مبدا در حمل و نقل ترکیبی یکی از مراحل مهم در روند حمل و نقل بین‌المللی است. در این فرآیند، مرسوله باید از گمرک مبدا گذرانده شده و مجوزهای لازم جهت صدور اجازه صادرات به دست آورده باشد.
مراحل ترخیص مرسوله به شرح زیر است:
قبل از شروع فرآیند ترخیص، اطلاعات مرسوله باید در گمرک مبدا ثبت شود. این شامل اطلاعاتی مانند نوع کالا، مقدار، ارزش، کد گمرکی و سایر جزئیات مهم است.
برخی اسناد مورد نیاز برای ترخیص مرسوله شامل فاکتور فروش، بارنامه، بسته بندی، اطلاعات مربوط به وزن و ابعاد، گواهی مبدأ و گواهی اصالت می‌شوند. این اسناد باید به صورت کامل و صحیح تهیه و به گمرک ارائه شوند.
پس از ثبت اطلاعات و ارائه اسناد، می‌بایست هزینه گمرکی مربوط به ترخیص مرسوله محاسبه و پرداخت شود. این شامل مالیات‌ها، گمرک، و سایر هزینه‌های مرتبط با ترخیص می‌شود.
گمرک به بررسی اسناد و اطلاعات ارائه شده می‌پردازد تا اطمینان حاصل شود که همه اطلاعات صحیح و مطابق با مقررات گمرکی هستند.
گمرک ممکن است مرسوله را بررسی کند و آن را به تجزیه و تحلیل بگذارد تا مطمئن شود که هیچ موانعی برای صادرات وجود ندارد.
پس از بررسی و تصدیق اسناد، گمرک مسئول اعلام اطلاعات مرسوله می‌شود و اجازه صادرات صادر می‌گردد.
در برخی موارد، برای صادرات نیاز به مجوزهای خاص (مانند مجوز بهداشتی یا محیط زیستی) ممکن است. این مجوزها باید از مراجع مربوطه تهیه و به همراه سایر اسناد به گمرک ارائه شوند.
پس از اعلام اطلاعات و اخذ مجوزهای لازم، مرسوله آماده خروج از گمرک مبدا می‌شود و به مسیر حمل و نقل خود ادامه می‌دهد.
حمل مرسوله از نقطه مبدا تا نقطه واسطه در حمل و نقل ممکن است با توجه به نوع حمل و نقل و مسافت مسیر متغیر باشد.
برنامه‌ریزی مسیر حمل و نقل از نقطه مبدا به نقطه واسطه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این شامل تعیین مسیر حمل و نقل، نوع وسیله نقلیه و شرایط مسیر می‌شود.
نوع وسیله حمل و نقل مورد استفاده بستگی به نوع مرسوله، فاصله و شرایط جوی و جاده‌ای دارد. ممکن است از کامیون، قطار، کشتی، یا هواپیما به عنوان وسیله حمل و نقل استفاده شود.
در نهایت، مرسوله به نقطه واسطه تحویل داده می‌شود. این مرحله شامل تحویل مرسوله به انبارها یا مراکز توزیع در نقطه واسطه می‌شود.
این مراحل بستگی به نوع حمل و نقل و شرایط خاص هر مسیر و وسیله نقلیه ممکن است متغیر باشند.
جابه‌جایی مرسوله بین وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی یک فرآیند مهم است. این عمل ممکن است به دلیل تغییرات مسیر، نیاز به استراحت، تغییر وسیله حمل و نقل، یا دیگر دلایل انجام شود.
در زیر، چند روش معمول برای جابه‌جایی مرسوله بین وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی آورده شده است:
در طول مسیر حمل و نقل، ممکن است نقاط واسط (مانند ایستگاه‌ها یا انبارها) برای ترانسفر مرسوله بین وسایل نقلیه مورد استفاده قرار گیرند.
در این نقاط، مرسوله از وسیله حمل و نقل اصلی به یک وسیله دیگر منتقل شده و ممکن است تغییراتی در مسیر یا نوع حمل و نقل رخ دهد.
ترمینال‌ها، مراکز حمل و نقل که برای انتقال مرسوله بین وسایل نقلیه به کار می‌روند، ممکن است در مسیر حمل و نقل ترکیبی استفاده شوند. در این ترمینال‌ها، مرسوله از یک وسیله به دیگری منتقل شده و ممکن است تغییرات در حمل و نقل اتفاق بیفتد.
در حمل و نقل دریایی و گاهی در حمل و نقل جاده‌ای و راه‌آهن، استفاده از سیستم کانتینریزاسیون رایج است.
در این سیستم، کالاها در کانتینرهای استاندارد قرار می‌گیرند که می‌توانند به راحتی از یک وسیله حمل و نقل به وسیله دیگر منتقل شوند.
استفاده از پالت‌ها برای جابه‌جایی مرسوله بین وسایل نقلیه در حمل و نقل ترکیبی نیز رایج است.
مرسوله روی پالت‌ها قرار گرفته و می‌تواند به راحتی از یک وسیله حمل و نقل به وسیله دیگر منتقل شود.
حمل مرسوله از نقطه واسطه تا مقصد در حمل و نقل ترکیبی ممکن است از چندین وسیله حمل و نقل مختلف شامل کامیون، قطار، کشتی، یا هواپیما بهره ببرد.
در طول این مرحله، انتقال مرسوله از یک وسیله حمل به وسیله حمل دیگر صورت می‌گیرد تا در نهایت به مقصد نهایی برسد.
در نقطه واسطه، تصمیم گیری می‌شود که مرسوله باید با چه وسیله حملی به مقصد حمل شود. این تصمیم بر اساس مسافت، زمان، هزینه‌ها و نوع کالا اتخاذ می‌شود.
مستندات لازم برای حمل مرسوله از نقطه واسطه تا مقصد تهیه می‌شود. که شامل بارنامه، اطلاعات بسته‌بندی و دیگر مدارک مربوط به حمل و نقل است.
زمان حمل مسیر از نقطه واسطه تا مقصد تعیین می‌شود. این شامل زمان شروع حمل، زمان ورود به وسیله حمل جدید و زمان ورود به مقصد نهایی است. ممکن است با استفاده از کامیون، قطار، کشتی، یا هواپیما انجام شود.
در این مرحله، گمرک مقصد مستندات مربوط به مرسوله را بررسی کرده و اجازه واردات آن را صادر می‌کند. مراحل ترخیص کالا از گمرک مقصد به شرح زیر است:
گیرنده یا نماینده او در گمرک مقصد باید مدارک مرسوله را به گمرک ارائه دهد.
بر اساس اطلاعات محتوای مرسوله و مدارک ارائه شده، مقدار ارزش گمرکی و مالیات محاسبه می‌شود. گیرنده باید این مقادیر را پرداخت کند تا فرآیند ترخیص ادامه یابد.
گمرک مقصد مدارک ارائه شده را بررسی کرده و صحت اطلاعات را تأیید می‌کند. این ممکن است شامل بررسی گمرکی، بررسی اصالت مدارک و اطمینان از تطابق اطلاعات با مرسوله باشد.
در صورت نیاز، گمرک ممکن است نمونه‌هایی از مرسوله را تفکیک کرده و به آزمایشگاه ارسال کند تا اطمینان حاصل شود که محتوای مرسوله با استانداردها و مقررات مرتبط مطابقت دارد.
ممکن است برخی از کالاها نیاز به مجوزهای خاص داشته باشند. این مجوزها از سازمان‌ها و مراجع مختلف مانند سازمان بهداشت، محیط زیست و غیره صادر می‌شوند.
پس از بررسی مدارک و پرداخت مالیات‌ها و گمرکی‌ها، گمرک مقصد اجازه واردات را صادر می‌کند. این اجازه به عنوان تایید نهایی برای واردات مرسوله به کشور مقصد عمل می‌کند.
پس از صدور اجازه واردات، مرسوله به گیرنده تحویل داده می‌شود. این ممکن است به شکل مستقیم به گیرنده یا انبار گیرنده باشد.
تخلیه مرسوله یعنی خارج کردن کالاها از وسیله حمل و نقل در مقصد نهایی است.
این مرحله مهم در فرآیند حمل و نقل ترکیبی، بسته به نوع وسیله حمل و نقل و نوع کالا ممکن است متفاوت باشد. برخی از روش‌های تخلیه عبارتند از:
در حمل و نقل دریایی و جاده‌ای، مرسوله‌ها ممکن است در کانتینرها حمل شوند. برای تخلیه از کانتینر، ابتدا درگاه کانتینر باز می‌شود و سپس کالاها با استفاده از دستگاه‌های مخصوص مانند لیفتراکتورها یا جک‌های هیدرولیک از داخل کانتینر خارج می‌شوند.
در حمل و نقل جاده‌ای، مرسوله‌ها ممکن است درون کامیون‌ها یا وسایل حمل و نقل جاده‌ای دیگر حمل شوند. تخلیه از این وسایل معمولا با استفاده از لیفتراکتورها، جک‌های هیدرولیک یا دستگاه‌های دیگری صورت می‌گیرد.
در حمل و نقل راه‌آهنی، مرسوله‌ها با واگن‌های راه‌آهن حمل می‌شوند. برای تخلیه از واگن، دستگاه‌های مکانیکی مانند لیفتراکتورها یا جک‌ها برای خارج کردن کالاها از واگن استفاده می‌شوند.
در حمل و نقل دریایی، تخلیه از کشتی به وسیله دستگاه‌های بارگیری کرین‌ها انجام می‌شود. کرین‌ها بارهای حاوی کالا را از کشتی به سمت زمین یا آب تخلیه می‌کنند.
در حمل و نقل هوایی، تخلیه از هواپیما به وسیله دستگاه‌های بارگیری در فرودگاه صورت می‌گیرد. این دستگاه‌ها معمولا از نوع رولرکانون یا لیف تراکتورهای بزرگ هستند.
تحویل مرسوله به گیرنده در حمل و نقل ترکیبی یک مرحله مهم است که به انتهای زنجیره حمل و نقل ترکیبی می‌رسد.
در این مرحله، مرسوله از انبارها یا مکان تخلیه به دست گیرنده یا دریافت‌کننده (ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد) تحویل داده می‌شود.
زمانی که مرسوله به دست گیرنده تحویل داده می‌شود، این فرآیند به عنوان مرحله تحویل (Delivery) شناخته می‌شود.
ممکن است نیاز باشد مرسوله برای تحویل نهایی به گیرنده آماده شود. این شامل انتقال مرسوله به محلی مناسب برای تحویل نهایی، بسته‌بندی نهایی و چیدمان مرسوله می‌شود.
قبل از تحویل نهایی، تماس با گیرنده جهت هماهنگی در مورد زمان و مکان تحویل مرسوله ضروری است. این هماهنگی ممکن است از طریق تماس تلفنی، ایمیل یا سایر وسایل ارتباطی صورت گیرد.
در زمان تعیین شده و با هماهنگی با گیرنده، مرسوله به او تحویل داده می‌شود. این کار ممکن است در محل انبار گیرنده، در ورودی سازمان یا حتی در محل مشخصی که با گیرنده هماهنگ شده است، انجام شود.
پس از تحویل مرسوله، گیرنده معمولا باید یک فرم یا رسید تحویل را امضاء کند.
این امضاء به عنوان نشانی از این که مرسوله به دست گیرنده تحویل داده شده است و او مسئولیت ادامه پردازش مرسوله را به عهده دارد، عمل می‌کند.
در صورت وجود هزینه‌های دیگر یا پرداخت‌های مالی در زمان تحویل، این اطلاعات نیز ممکن است ثبت شود. مثلا در مواردی که هزینه تحویل در محل (COD) وجود داشته باشد.
هر نوع حمل و نقلی نیاز به برخی مدارک دارد. در حمل و نقل ترکیبی با توجه به اینکه از چندین وسیله نقلیه برای ارسال کالا به مبدا استفاده می‌شود، احتمالا به چندین نوع مختلف از مدارک نیاز باشد.
مواردی که نیاز به مدارک دارد عبارتند از:
برای صدور بارنامه در حمل و نقل ترکیبی بارنامه یک مدرک حیاتی است که جزئیات اساسی مرسوله و شرایط حمل و نقل را نشان می‌دهد.
در زیر، مهمترین مدارک لازم برای صدور بارنامه در حمل و نقل ترکیبی آورده شده است:
فاکتور فروش شامل اطلاعاتی مانند نام و آدرس فروشنده و خریدار، جزئیات کالاها (نوع، تعداد، وزن، ارزش) و شرایط فروش است.
این مدرک اطلاعاتی مانند مبدا و مقصد، نوع حمل و نقل (دریایی، هوایی، جاده‌ای، راه‌آهنی)، جزئیات کالا، تعداد بسته‌ها و شرایط حمل و نقل را شامل می‌شود. بارنامه می‌تواند به صورت الکترونیکی یا فیزیکی باشد.
این مدرک نشان‌دهنده کشوری است که کالاها از آنجا صادر شده‌اند.
این مدرک شامل اطلاعاتی مانند مقدار و ارزش بیمه‌شده بار، شرایط پوشش و شرکت بیمه است.
بسته به نوع حمل و نقل، مدارک مرتبط با هر وسیله ممکن است نیاز باشد.
اگر حمل و نقل بین المللی باشد، مدارک گمرکی نیز لازم است. این شامل اظهارنامه گمرکی، فاکتور گمرکی، و سایر مدارک مرتبط با گمرک می‌شود.
اگر هزینه‌هایی مانند حقوق ورودی، مالیات، یا دیگر هزینه‌ها بر عهده صادرکننده یا گیرنده باشد، مدارک مربوط به پرداخت این هزینه‌ها نیز لازم است.
ترخیص از گمرک در حمل و نقل ترکیبی نیاز به مجموعه‌ای از مدارک گمرکی دارد تا مرسوله به صورت قانونی و با رعایت مقررات و مقررات گمرکی مربوطه، از گمرک عبور کند.
مدارک لازم برای ترخیص از گمرک در حمل و نقل ترکیبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تحویل مرسوله در حمل و نقل ترکیبی اغلب شامل تسلیم مرسوله به گیرنده نهایی در مقصد و انجام مراحل مرتبط با تحویل می‌شوند.
مدارک مورد نیاز برای تحویل مرسوله در حمل و نقل ترکیبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
جابه‌جایی بار در نقطه واسطه در حمل و نقل ترکیبی نیاز به تعامل بین مختلف ارائه‌دهندگان خدمات حمل و نقل دارد.
در این فرآیند، مراحل مختلف انجام می‌شوند و برای جابه‌جایی بار در نقطه واسطه، مدارک زیر ممکن است مورد نیاز باشد:
بارنامه مشترک یک مدرک حیاتی است که جزء اطلاعات اصلی در مورد مرسوله، مسیر حمل و نقل و شرایط حمل و نقل می‌باشد. این مدرک در اغلب حمل و نقل ترکیبی از جمله حمل و نقل جاده‌ای و راه‌آهنی استفاده می‌شود.
اگر برای جابه‌جایی بار از وسیله حمل و نقل خاصی استفاده می‌شود، مدارک مربوط به آن وسیله نیز ممکن است لازم باشد.
برای مثال، برای حمل و نقل از طریق کشتی، بارنامه دریایی، برای حمل و نقل از طریق هواپیما، بارنامه هوایی.
اگر حمل و نقل از گمرک عبور کرده باشد، مدارک گمرکی از جمله اظهارنامه گمرکی، فاکتور گمرکی و سایر مدارک مرتبط با گمرک می‌تواند لازم باشد.
اگر بار در نقطه واسطه به یکی از ارائه‌دهندگان خدمات حمل و نقل تحویل داده شده است، رسید تحویل از اهمیت زیادی برخوردار است. این رسید باید توسط ارائه‌دهنده خدمات تحویل یا گیرنده در نقطه واسطه امضاء شود.
اگر بار بیمه شده باشد، مدارک بیمه شامل اطلاعات مربوط به بیمه بار، جزئیات پوشش، و سایر موارد مرتبط با بیمه می‌شود.
مهمترین نکاتی که ممکن است در این کار به آن نیاز داشته باشید به شرح زیر است:
حمل و نقل ترکیبی بر اساس نوع کالا، مسافت، هزینه و سایر عوامل مختلف ممکن است از راه‌ها و وسایل حمل و نقل مختلفی استفاده کند.
در زیر، چندین مسیر رایج آورده شده است:
کالاها از طریق حمل و نقل دریایی از یک کشتی به مقصد اصلی منتقل می‌شوند و سپس از اینجا با استفاده از حمل و نقل جاده‌ای به مقصد نهایی حمل می‌شوند. این روش برای مسافت‌های بزرگ و کالاهای حجیم کاربرد دارد.
در این حالت، کالاها ابتدا از طریق حمل و نقل هوایی به مقصد اصلی منتقل می‌شوند و سپس از اینجا با استفاده از حمل و نقل راه‌آهنی به مقصد نهایی حمل می‌شوند. این روش برای کالاهایی که نیاز به حمل سریع دارند و ارزش زیادی دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کالاها ابتدا از طریق حمل و نقل دریایی به مقصد اصلی منتقل می‌شوند، سپس از اینجا با حمل و نقل هوایی به مقصد نهایی حمل می‌شوند.
کالاها از طریق حمل و نقل راه‌آهنی به یک نقطه میانی انتقال می‌یابند و سپس از اینجا با حمل و نقل جاده‌ای به مقصد نهایی حمل می‌شوند. این روش برای مسافت‌های متوسط و کالاهایی که به حمل سریع نیاز ندارند، اما نیاز به انتقال مسافت میانی دارند، مناسب است.
این مدل ترکیبی از حمل و نقل مختلف به صورت متناوب را در یک مسیر استفاده می‌کند.
برای مثال، کالاها ابتدا از طریق حمل و نقل دریایی به یک نقطه منتقل می‌شوند، سپس از اینجا با حمل و نقل راه‌آهنی به مسیر بعدی وارد می‌شوند و در نهایت با حمل و نقل هوایی به مقصد نهایی حمل می‌شوند.
در این حالت، از ترکیب حمل و نقل دریایی برای مسافت‌های طولانی، حمل و نقل راه‌آهنی برای مسافت‌های متوسط و حمل و نقل جاده‌ای برای مسافت‌های کوتاه استفاده می‌شود.
حمل و نقل ترکیبی، به عنوان یک سیستم حمل و نقل که از ترکیب مختلف حمل و نقل راه‌آهنی، جاده‌ای، دریایی، هوایی و یا انبارداری استفاده می‌کند، به دلیل پیچیدگی و تأثیرات بسیاری که دارد، با قوانین و مقررات متنوعی سر و کار دارد.
این قوانین و مقررات ممکن است به عنوان یک ترکیب از قوانین حمل و نقل مختلف در هر کشور، منطقه یا مسیر خاص، مطابق با موازین بین‌المللی تعیین شوند.
در زیر به برخی از قوانین حمل و نقل ترکیبی اشاره شده است:
حمل و نقل ترکیبی اغلب با گمرک‌ها در تعامل است. قوانین گمرکی در مورد ترخیص، واردات، صدور اظهارنامه گمرکی و سایر موارد مرتبط با گمرک تاثیرگذار هستند.
در حمل و نقل ترکیبی، قوانین و توافقات بین‌المللی مانند کنوانسیون‌های حمل و نقل دریایی، هوایی و راه‌آهنی تأثیرگذار هستند.
در بسیاری از کشورها، حمل و نقل جاده‌ای قوانین خاص خود قرار دارد. این قوانین شامل مقررات ایمنی رانندگان، محدودیت‌های وزن و ابعاد و دیگر مسائل مرتبط با حمل و نقل جاده‌ای می‌شوند.
حمل و نقل راه‌آهنی نیز قوانین خاص خود قرار دارد. این قوانین شامل مقررات ایمنی راه‌آهن، ترتیبات ترافیک و سایر موارد مرتبط با حمل و نقل راه‌آهنی می‌شوند.
در حمل و نقل هوایی، مقررات ایمنی هوایی، مقررات مربوط به بارنامه هواپیما و دیگر موارد مرتبط با حمل و نقل هوایی تاثیرگذار هستند.
قوانین حفاظت از محیط زیست در حمل و نقل ترکیبی بسیار اهمیت دارند. این قوانین شامل استانداردها و مقررات مرتبط با محافظت از محیط زیست، مدیریت پسماند و کاهش انتشارات زیست محیطی می‌شوند.
با توجه به چالش‌های امنیتی، قوانین و تدابیر امنیتی در حمل و نقل ترکیبی بسیار حائز اهمیت هستند. این قوانین شامل مقررات امنیتی در فرودگاه‌ها، بنادر و سایر نقاط حساس می‌شوند.
بیمه در حمل و نقل ترکیبی یک نقش بسیار مهم و حیاتی دارد و برای ارائه حمایت مالی و حقوقی در مواجهه با خطرات و ریسک‌های مختلف مرتبط با حمل و نقل از طریق مسیرهای مختلف استفاده می‌شود.
در زیر به برخی از اهمیت‌های بیمه در حمل و نقل بین المللی ترکیبی اشاره شده است:
توصیه می‌شود که افراد و شرکت‌های درگیر در حمل و نقل بین المللی از خدمات بیمه‌گران معتبر و متخصص در این زمینه استفاده کنند.
حمل و نقل کالاهای خطرناک در حمل و نقل ترکیبی موضوعی است که نیاز به رعایت استانداردها و مقررات ایمنی خاص دارد.
کالاهای خطرناک عبارتند از موادی که به دلیل خاصیت‌های خود ممکن است خطراتی نظیر آتش‌سوزی، انفجار، سمی بودن یا اثرات زیان‌آور دیگر به ایمنی و سلامت افراد، محیط زیست و دیگر کالاها و وسایل دارایی ایجاد کنند.
برخی از مراحل و مسائل مهم در حمل و نقل ترکیبی کالاهای خطرناک، به شرح زیر هستند:
مواد خطرناک باید طبق استانداردها و آیین‌نامه‌های مرتبط تعریف و طبقه‌بندی شوند.
این طبقه‌بندی معمولا توسط سازمان‌ها و ادارات مربوط به حمل و نقل خطرناک انجام می‌شود.
کالاهای خطرناک باید با رعایت استانداردها و دستورالعمل‌های بین‌المللی بسته‌بندی شوند. این بسته‌بندی باید قوی و مطابق با نیازهای ایمنی باشد.
بسته‌بندی کالاهای خطرناک باید دارای علامت‌گذاری مناسب باشد. این علامت‌ها بر اساس سیستم طبقه‌بندی و علامت‌گذاری مواد خطرناک تدوین شده‌اند.
اسناد حمل و نقل باید به صورت صحیح تکمیل شوند و مطابق با نوع کالاها و خاصیت‌های خطرناک آن‌ها باشند.
افراد مشغول به حمل و نقل، انبارداران، رانندگان و سایر افراد مرتبط با حمل و نقل باید با خطرات مرتبط با کالاهای خطرناک آشنا شده و در مورد اقدامات ایمنی آگاهی داشته باشند.
استفاده از وسایل نقلیه دارای ویژگی‌ها و امکانات مناسب برای حمل کالاهای خطرناک بسیار اهمیت دارد. این وسایل باید از نظر ایمنی و تجهیزات مخصوص به راحتی با این نوع کالاها سازگار باشند.
بیمه در حمل و نقل کالاهای خطرناک اهمیت زیادی دارد. باید از بیمه‌های مخصوص حمل و نقل کالاهای خطرناک استفاده شود تا در صورت وقوع حوادث، خسارت‌های مالی تا حد امکان کاهش یابد.
در حمل و نقل ترکیبی عده‌ای از افراد و شرکت‌ها در مراحل مختلف و درگیر هستند. در ادامه، عوامل مهم درگیر در حمل و نقل ترکیبی را ذکر می‌کنیم:
شرکت‌های حمل و نقل بخش مهمی از حمل و نقل ترکیبی را برعهده دارند. این شرکت‌ها ممکن است در زمینه حمل و نقل دریایی، هوایی، راه‌آهنی، جاده‌ای و حمل و نقل ترکیبی فعالیت کنند.
شرکت‌های بیمه نقش مهمی در تأمین مالی و حفاظت از خسارات مرتبط با حمل و نقل ترکیبی ایفا می‌کنند. آن‌ها بیمه‌های حمل و نقل، تأمین اجتماعی و بیمه مسئولیت مدنی را فراهم می‌کنند.
در هر کشور، سازمان‌ها و ادارات مختلفی بر حمل و نقل ترکیبی نظارت دارند. این شامل وزارت راه و شهرسازی، سازمان حمل و نقل و ادارات مربوط به گمرک و ایمنی راه‌ها می‌شود.
گیرندگان و مشتریان نهایی کالاها نقش اساسی در حمل و نقل ترکیبی دارند. آن‌ها مسئولیت دریافت و استفاده از کالاها را بر عهده دارند.
تجار و صادرکنندگان نقش کلیدی در تعامل با مختصات حمل و نقل، شرکت‌های حمل و نقل و مختصات گمرکی دارند. آن‌ها تأثیرگذار بر تداوم جریان کالاها در زنجیره حمل و نقل هستند.
مجموعه‌های مختلفی از حمل و نقل ترکیبی استفاده می‌کنند که معمولا شامل موارد زیر می‌شوند:
این شرکت‌ها مسئول حمل و نقل کالاها از یک نقطه به نقطه دیگر از طریق ترکیب مختلف وسایل نقلیه مانند کانتینرها، قطارها، کشتی‌ها و هواپیماها هستند.
شرکت‌های لجستیک معمولا به عنوان مختصات حمل و نقل فعالیت می‌کنند و از امکانات انبارداری، پردازش سفارشات، بسته‌بندی و حمل و نقل ترکیبی برخوردار هستند.
این شرکت‌ها مسئول ارائه خدمات بیمه حمل و نقل برای کاهش ریسک‌ها و حفاظت از مالی و محیط در طول زنجیره حمل و نقل هستند.
این شرکت‌ها از حمل و نقل ترکیبی برای ارسال محصولات خود به بازارهای مختلف جهان استفاده می‌کنند.
این شرکت‌ها نقش اساسی در ذخیره‌سازی، مدیریت انبار و توزیع کالاها در طول زنجیره حمل و نقل را ایفا می‌کنند.
این شرکت‌ها مسئول حمل و نقل جاده‌ای کالاها با وسایل نقلیه مختلف از جمله کامیون‌ها و تریلرها هستند.
شرکت‌های حمل و نقل دریایی کالاها را از طریق اقیانوس‌ها و دریاها به مقاصد مختلف حمل می‌کنند.
این شرکت‌ها برای حمل و نقل سریع و موثر کالاها از طریق هواپیماها استفاده می‌کنند.
این شرکت‌ها مسئول انجام خدمات حمل و نقل زمینه‌ای مانند حمل زمینی و انتقال کالاها از مکان به مکان هستند.
نیک پاد دریا نمایندگی کشتیرانی (سهامی خاص) است که با بهره‌گیری از نیروهای با تجربه و کارآمد، یکی از مهمترین و کارآمدترین شرکت‌های ایران در حوزه حمل و نقل بین المللی و انجام امور گمرکی است.
استعلام نرخاین شرکت خدمات مختلفی در حوزه حمل و نقل دریایی، هوایی، زمینی، ریلی ایفا کرده و با استفاده از حمل و نقل ترکیبی قادر به ارسال مرسوله به تمامی نقاط کشور است.
نیک پاد دریا، با استفاده از کارگزاران مختلفی که دارد، با ترکیب حمل و نقل، زمینی- دریایی، زمینی-هوایی، ریلی-دریایی و غیره می‌تواند خدمات متنوعی در حوزه انتقال و حمل انواع بارها با حمل و نقل ترکیبی ارائه دهد.
مشاوره
