حمل و نقل زمینی بین المللی که به عنوان روش حمل جادهای نیز شناخته میشود، یکی از قدیمی‌ترین و اصلی‌ترین روش‌های ارسال کالا است.
اگر به دنبال شرکت خدمات حمل و نقل بین المللی زمینی مطمئن هستید یا می‌خواهید از صفر تا صد حمل جاده ای بین المللی مطلع شوید در ادامه صفحه همراه ما باشید.
استعلام نرخ
شرکت نیک‌پاد، یکی از معتبرترین شرکت های خدمات حمل و نقل زمینی بین المللی است و در پروسه صفر تا صد ارسال بار جاده ای از شروع تا تحویل محموله در مقصد و ترخیص به شما کمک می‌کند.
اگر در کسب و کار خود به صورت صادرات یا واردات نیاز به انتقال محصولات با هزینه مقرون به صرفه دارید، حمل زمینی بهترین گزینه برای شما خواهد بود و شرکت نیک‌پاد با تجربه چندین‌ساله و اعتبار بین‌المللی در باربری زمینی بین المللی در کنار شما است.
مشاوره
بسیار مهم است که با مبانی حمل و نقل زمینی آشنا شوید چرا که قرار است وقت، هزینه و امنیت مرسولات خود را به این راه بسپارید.
نکاتی که در این بخش با هم می‌خوانیم، عبارتند از:
حمل و نقل زمینی را میتوان قدیمی‌ترین نوع و روش حمل و نقل بین المللی شناخت. شاید جالب باشد که بدانید که سابقه حمل و نقل زمینی دقیقا به زمان اختراع چرخ برمی‌گردد.
این نوع از حمل و نقل هم به صورت داخلی و هم به صورت بین‌المللی مادامی که جاده و راه خشکی وجود داشته باشد، حتی با ساده‌ترین وسایل حمل و نقل نیز امکان‌پذیر است.
در واقع در زمانی که اولین انواع وسایل نقلیه به کمک اختراع چرخ ایجاد شدند، به هدف انتقال بار و انسان بر روی سطح خشکی و زمین بودند و در نتیجه حمل و نقل زمینی قدمتی به طول تاریخ دارد.
طبیعتا با توسعه جاده‌ها، ارتقا نوع وسایل نقلیه که می‌توانست به کمک انواع چرخ حمل کالا و انسان را تسهیل بخشد ادامه پیدا کرد و به شکل کنونی آن در آمد.
اما دقیقا به دلیل همین پیشینه و قدمت تاریخی است که با وجود اینکه امروزه روش‌های متعددی برای حمل و نقل به وجود آمده‌اند، اما حمل و نقل زمینی همچنان بیشترین کاربرد را در جوامع ایفا می‌کند.
حمل و نقل زمینی، زمانی که انواع وسایل نقلیه ایجاد شدند و نیز مسیرهای حرکتی متفاوتی برای آن‌ها احداث و بهره‌برداری شد، و نیز به لطف توسعه جاده‌ها به عنوان روش حمل و نقل جادهای نیز معرفی شد.
به نحوی که در حال حاضر به لطف گستره استفاده از خدمات حمل و نقل زمینی که در سطح داخلی و بین المللی در جریان است، به این نقطه از توسعه رسیده است که برخی از افراد خدمات حمل و نقل جادهای و زمینی را به عنوان منبع اصلی درآمد خود انتخاب کرده‌اند.
در نتیجه توسعه حمل و نقل زمینی نه تنها تنوع مشتریان را به همراه آورد، بلکه بازارهای کار متنوع و متفاوتی برای تعداد قابل توجهی از نیروی کار بی‌تجربه تا متخصص نیز ایجاد نمود.
به نحوی که در حال حاضر مشتریان حمل و نقل زمینی نه تنها به افراد حقیقی بلکه موسسات و سازمان‌ها را نیز شامل شده و در مقابل از رانندگان تا پشتیبان‌های سفرهای جادهای، شرکت‌های تولید وسیله نقلیه، تولید قطعات یدکی، تعمیر وسایل نقلیه و همه و همه در این زنجیره جای گرفته‌اند.
مشتریانی که نه تنها برای رفت و آمد روزمره خود هستند، از این سرویس بهره می‌برند بلکه برای انتقال کالاها، محصولات، و مواد اولیه به بازارها و مشتریان خود نیز استفاده می‌کنند.
همانطور که اشاره شد، حمل و نقل زمینی قادر به انتقال هم افراد و مسافران مختلف به مقصد مورد نظر و هم ارسال کالاهای متنوع به مسیرهای دور و نزدیک است.
اصطلاحاتی که به حمل و نقل زمینی کالا اطلاق می‌شوند، می‌توانند در دسته‌بندی‌های مختلفی قرار گیرند.
یکی از دسته‌بندی‌های اساسی در این زمینه، تقسیم بین حمل و نقل زمینی داخلی و خارجی است که امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین معیارها برای ارزیابی این سیستم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
حمل و نقل زمینی به عنوان یک روش جابه‌جایی کالاها و افراد، در داخل کشورها و بین المللی به کار می‌رود.
ماشین‌های مورد استفاده برای حمل و نقل زمینی کالاها به تفاوت‌های نوع کالا و حجم آن بستگی دارد. از جمله ماشین‌های رایج میتوان به کامیون، تریلی، و خاور اشاره کرد.
حال چنانچه مبدا و مقصد یک سفر، اعم از آن که هدف از سفر انتقال کالا و یا مسافر باشد، در داخل مرزهای یک کشور قرار داشته باشد، سفر از نوع داخلی خواهد بود اما چنانچه مبدا و مقصد در دو کشور متفاوت گسترش یافته باشند، با حمل زمینی بین المللی مواجه هستیم.
طبیعتا استفاده از حمل زمینی در مسیرهای داخلی، به دلیل کوتاه‌تر بودن مسیر و نیز صرفه اقتصادی آن به نسبت روش حمل هوایی مورد عنایت بیشتری قرار دارد.
فراموش نکنیم که استفاده از حمل دریایی در داخل کشورها، جز در برخی از کشوهای خاص که آب‌های داخلی بخش قابل توجهی از آن‌ها را تشکیل می دهند، عملا غیر ممکن است.
در نتیجه در داخل ایران، برای انجام سفرهای باری یا مسافری با دو گزینه اصلی سفر زمینی یا هوایی مواجه هستیم که با توجه به سلامت و کیفیت ناوگان زمینی در مقابل ناوگان هوایی کشور، بدیهی است که انتخاب روش زمینی که مقرون به صرفه‌تر نیز می‌باشد، از عنایت و استقبال بیشتری برخوردار باشد.
استفاده از حمل و نقل زمینی در مسیرهای بین المللی نیز پیشینه تاریخی دارد.
از اولین و مهم‌ترین جاده‌های بین المللی میتوان به جاده ابریشم اشاره کرد که همچنان نیز مورد بهره‌برداری قرار داشته و نقاط مهمی از قاره آسیا را به طریق زمینی به هم متصل کرده است.
همچنین باید اشاره شود که تقسیمات کشورها به شکل امروزی، در چند سده اخیر نمود پیدا کرد و پیش از آن بسیار از کشورهای امروزی در هم ترکیب بودند، در نتیجه برای دولت داخلی طبیعی بود که مسیرهای تردد را در نقاط مختلف از کشور خود فراهم آورد، امری که زمینه را برای توسعه جاده‌های بین المللی امروزی تسهیل نمود.
همچنین، نباید فراموش حمل و نقل زمینی در حوزه بین‌المللی نقش بسیار مهمی دارد. این نوع حمل و نقل باعث ترکیب فرهنگ‌ها و اقتصادهای مختلف میشود و همچنین به تسهیل تجارت جهانی کمک می‌کند.
ارتباط مستقیم با دیگر وسایل حمل و نقل مانند دریایی و هوایی، سیستم حمل و نقل زمینی را به یک قطب اصلی در زنجیره حمل و نقل جهانی تبدیل کرده است.
بنابراین، این گستردگی در مشتریان حمل و نقل زمینی نه تنها نمایانگر اهمیت این صنعت است بلکه به تعاملات متنوع و پویای آن اشاره دارد که از تمامی اقشار و نهادها بهره‌مند میشود.
پس نه تنها استفاده از حمل و نقل زمینی در حمل و نقل بین المللی کالا و مسافر در حال حاضر مورد توجه قرار دارد بلکه روش انتقال قدیمی برای حمل انواع کالا و محصولات داخلی به بازارهای خارجی را تشکیل می‌دهد و هیچ گاه از اهمیت آن کاسته نشده است.
حمل و نقل زمینی، همانگونه که اشاره شد، به انتقال کالا و مسافر از طریق زمینی و جادهای گفته میشود که قدیمی‌ترین روش حمل و نقل و همچنان از محبوب‌ترین روش‌های انتقال است.
لیکن این حقیقت را همه ما به خوبی می‌دانیم که هر یک از روش‌های حمل و نقل، مزایا و معایب خاص خود را دارند و ادعا کردن به تنهایی بر اینکه یک روش به صورت کامل برتر است، ممکن نیست، در ادامه به مهم‌ترین مزایای حمل و نقل زمینی نسبت به دیگر روش‌های حمل و نقل می‌پردازیم.
به طور کلی و پیش از ورود به جزئیات باید اشاره شود که حمل و نقل زمینی به دلیل هزینه‌های مقرون به صرفه، امنیت بیشتر، و توانایی جابه‌جایی کالاهای مختلف با ابعاد و وزن‌های متفاوت، همچنان به عنوان یکی از روش‌های حیاتی در تجارت جهانی شناخته میشود.
موضوع مهمی که باعث شده حمل و نقل زمینی در جوامع جهانی به محبوبیت بی‌نظیری دست یابد، این است که با وجود ظهور روش‌های نوین مانند حمل و نقل هوایی، هنوز هم این روش قابلیت حفظ جایگاه خود را داشته و مورد ترجیح بسیاری از افراد و شرکت‌ها قرار گرفته است.
امکان حمل بارهای خطرناک، حساس، یا نیازمند حفظ شرایط خاص (مثل دما و رطوبت) نیز از جمله ویژگی‌های حمل و نقل زمینی می‌باشد. این امکانات باعث می‌شوند تا کالاهایی که به شرایط خاصی نیاز دارند، به طور موثر و ایمن انتقال یابند.
در اینجا باید اشاره کنیم که محدودیت‌های انتقال کالا و مرسوله، یکی از دلایل مهمی است که فرستنده مرسوله را به انتخاب یک روش یا رد یک روش سوق می‌دهد.
محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها نه تنها با توجه به قوانین داخلی وضع می‌شوند، بلکه بسیاری از مقررات و کنوانسیون‌های بین المللی نیز در این زمینه اظهار نظر می‌نمایند.
در واقع کنوانسیون‌های متعددی وجود دارند که به انواع کالای ممنوع از حمل و نقل، مجاز برای حمل و نقل و حمل و نقل مشروط می‌پردازند.
مقررات به ویژه در بخش کالاهای حمل و نقل مشروط، به نحوی است که شرایط بسته‌بندی، بارگیری، شرایط وسیله نقلیه در حین حمل، تخلیه و انواع جزئیات دیگر را تعیین می‌کنند تا انتقال مرسولات برای سلامت انسان، محیط زیست و دیگر گونه‌های گیاهی و جانوری بی‌آسیب یا با حداقل آسیب همراه شود.
و محدودیت‌هایی که کنوانسیون‌ها و قوانین مربوطه برای مرسولات در روش حمل زمینی قائل هستند، نسبت به دیگر روش‌های حمل و نقل منعطف‌تر هستند و به همین سبب این روش را توجه خوبی می‌بخشند.
همچنین باید اشاره کنیم که حمل و نقل زمینی برای انتقال انواع کالاها اعم از سنگین و حجیم تا کالاهای کوچک و حساس قابلیت داشته و به عبارت دیگر، برخی کالاها از حیث ویژگی فیزیکی که دارند ناگزیر هستند که از روش حمل زمینی استفاده نمایند.
توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل زمینی در کشورها، به ویژه اتخاذ استانداردهای بین‌المللی در این زمینه، به بهبود کیفیت و کارایی این روش کمک کرده و اعتماد به آن را افزایش داده است.
همچنین، پیشرفت‌های تکنولوژی در حوزه وسایل نقلیه، مانند مشاهده و کنترل هوشمند و نظارت بهتر بر حمل و نقل، به بهبود کلان سیستم حمل و نقل زمینی کمک نموده و روند بهینه‌سازی را تسریع بخشیده است.
حمل و نقل زمینی نسبت به روش‌های دیگر حمل و نقل و به ویژه حمل هوایی کالا و مرسوله، کاملا مقرون به صرفه است.
این ویژگی از عوامل مختلفی همچون سوخت وسیله نقلیه، عمر مفید وسیله نقلیه، هزینه وسایل و تجهیزات جانبی و نیز گنجایش وسیله نقلیه تاثیر می‌پذیرد.
حمل و نقل زمینی کالا و مرسوله با وجود آن که مزایای منحصر به فردی دارد که شاید مهم‌ترین آن را بتوان در انتقال انواع مرسوله با قیمت اقتصادی جستجو کرد، لیکن طبیعتا با محدودیت‌ها و چالش‌هایی نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.
مهم‌ترین این محدودیت‌ها را میتوان در موارد ذیل بیان کرد.
زمان مورد نیاز برای انجام حمل و نقل زمینی در داخل کشورها با استفاده از ماشین‌های سنگین باربری متفاوت است و معمولا حدود ۳ تا ۱۰ روز طول می‌کشد.
در نتیجه چنانچه زمان در حمل کالا و مرسوله برای ما از اهمیت حیاتی برخوردار باشد، انتخاب روش حمل زمینی چندان برای ما مناسب نخواهد بود.
در هر حال باید در نظر داشته باشید که انتقال زمینی کالا و مرسولات نه تنها از نظر انتخاب مسیر به جاده‌های ساخته شده محدود هستند، بلکه ممکن است به دلیل شرایط جوی، طبیعی یا انسانی ناگزیر از تاخیر در حرکت، توقف یا حرکت با سرعت آهسته باشند.
و طبیعتا کلیه این عوامل بر سرعت انتقال کالا و مرسوله تاثیرگذار خواهد بود.
استفاده از حمل و نقل زمینی در مقیاس بین‌المللی نیز در حال حاضر بسیار متداول است. این روش حمل و نقل مشمول قوانینی مانند احراز هویت برای ثبت بار است.
با این وجود، اگر مسافت میان کشورها بسیار زیاد باشد و احتمال فاسد شدن یا از بین رفتن کالا وجود داشته باشد، یا اگر راه‌های آبی بین کشور فرستنده و گیرنده قابل دسترسی باشد، استفاده از روش‌های حمل و نقل دیگر مثل حمل و نقل هوایی و دریایی توصیه میشود.
البته در حال حاضر انواع وسایل نقلیه زمینی ایجاد شدهاند که قابلیت تامین شرایط محیطی مناسب برای کالا و مرسوله را دارا هستند لیکن همچنان به دلیل سرعت پایین حمل و نقل زمینی و مخاطرات جادهای، این احتمال وجود دارد که سلامت مرسوله به خطر افتد.
همچنین باید اشاره شود که در حمل و نقل زمینی، احتمال مقابله با حوادث انسانی، همچون سرقت یا ورود خسارت به محموله، قطع شدن مسیر حرکتی به دلیل اختلافات سیاسی بین کشورها، به خطر افتادن امنیت جاده بیشتر از دیگر روش‌های حمل و نقل است که تماما به ریسک سفر زمینی می‌افزاید.
منظور از شرایط حمل زمینی آن است که برای ارسال مرسوله و یا انتقال مسافر به طریق زمینی که مقدماتی باید فراهم باشد؟
یا به عبارت دیگر اگر قصد داشته باشیم که کالا و مرسوله‌ای را به طریق زمینی در مسیرهای داخلی یا بین المللی منتقل نماییم، باید به چه نکاتی توجه نماییم و چه موضوعاتی را مدنظر قرار دهیم؟
طبیعتا اولین اقدامی که باید صورت پذیرد شامل انتخاب وسیله نقلیه مناسب و متناسب است که باید با توجه به نوع مرسوله انتخاب گردد.
همچنین انتخاب مسیر حرکت در درجه بعدی اهمیت قرار دارد. بسته‌بندی مناسب مرسولات به نحوی که با ماهیت و فیزیک مرسوله، نوع وسیله نقلیه و مسیر حرکتی متناسب باشد، در مرحله بعدی قرار دارد.
به عبارت دیگر شرایط حمل مناسب در حمل و نقل زمینی، شامل کلیه مراحل از انتخاب وسیله نقلیه و مسیر حرکتی تا بسته‌بندی، بارگیری، حرکت و تخلیه مرسوله و نیز تشریفات ترخیص از گمرکات است.
حتما خودتان بهتر می‌دانید که آشنایی با انواع وسایل حمل و نقل زمینی شما را در انتخاب بهتر و دقیق‌تر برای انتقال کالا راهنمایی می‌کند. در این بخش با کاربرد وسایل نقلیه زیر در حمل و نقل بین‌المللی آشنا می‌شوید:
همانطور که پیش از این اشاره شد، حمل و نقل زمینی به معنای آن است که مرسوله از مبدا تا نقطه مقصد به طریق وسایل حمل و نقل زمینی و از طریق جاده‌های داخلی یا بین المللی منتقل گردد.
در این سفر اهمیتی ندارد که مرسوله از یک وسیله نقلیه به وسیله نقلیه دیگر جابه‌جا شود و یا آن که کل مسیر با یک وسیله نقلیه واحد طی شده باشد، با این حال مهم است که کلیه وسایل نقلیه از نوع زمینی و جادهای باشد.
همچنین جالب است که بدانید که وسایل نقلیه زمینی از نظر گنجایش و یا ماهیت مرسوله‌ای که می‌توانند حمل نمایند به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که در ادامه هر کدام را معرفی خواهیم کرد.
وسایل حمل و نقل جادهای به عنوان اصلی‌تری بخش از حمل و نقل زمینی، به وسایل نقلیه‌ای گفته میشود که لاستیک داشته و در سطح جاده‌های داخلی و بین‌المللی حرکت می‌کنند.
این وسایل را از حیث ظرفیت و نوع محموله قابل حمل به موارد ذیل تقسیم می‌شوند.
وانت بار و وانت نیسان از اولین انواع وسیله حمل و نقل زمینی هستند. البته این اتومبیل‌ها معمولا برای حمل و نقل داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند زیرا حداکثر ظرفیت گنجایش آن 2 تن است.
استفاده دیگر این وانت‌ها را میتوان در انتقال دادن مرسولات از نقاط مختلف به محل بارگیری بر روی وسیله نقلیه بین‌المللی جستجو کرد.
خاورها نیز از جمله وسایل نقلیه زمینی هستند که برای انتقال مرسولات سبک و تا حداکثر 4 تن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
خاورها به نسبت وانت بار و نیسان از این امتیاز برخوردارند که محفظه اختصاصی برای حمل بار دارند و در نتیجه میتواند بسته‌های متعدد از مرسولات را به نحوی که نسبت به تغییرات جوی پایدار باشند، منتقل نمایند.
کامیون‌ها در انواع تک محور و جفت محور وجود دارند که تفاوت آن‌ها در حجم و گنجایش آن هاست. در واقع کامیون‌های تک محور برای حمل و نقل بار تا 5 تن و کامیون‌های جفت محور برای انتقال مرسوله تا 10 تن مناسب هستند.
کامیون‌ها انتخاب مناسبی در جابه‌جایی وسایل و محموله‌های خانگی به ویژه در زمان اثاث کشی هستند.
تریلی‌ها دیگر انواع وسایل نقلیه زمینی هستند که به ویژه در انتقال مرسولات در حمل و نقل جادهای و ترانزیت مورد عنایت قرار دارند.
تریلی‌ها گنجایش بارهای حجیم و سنگین را دارا بوده و نیز از مرسوله‌ای که حمل می‌کنند به وسیله چادر برزنت محافظت می‌کنند.
ویژگی فیزیکی تریلی‌ها در محافظت از مرسولات به میزان کامیون‌های محفظه‌دار نیست لیکن قدرت حمل حجم‌های زیاد و بارهای سنگین را داراست و به همین سبب مورد توجه قرار دارد.
کشنده‌ها از این نظر اهمیت دارند که می‌توانند موتور محرکه انواع تریلی‌ها و یدکها را فراهم نمایند و به همین دلیل انعطاف پذیری بیشتری دارند.
در واقع کشنده‌ها که به آن‌ها کله اسب هم گفته میشود، سیستم محرک‌های هستند که محفظه بار به آن متصل میشود.
برای مثال کانتینرهای استاندارد که یکی از مرسوم‌ترین روش های حمل و نقل کالا و مرسوله است، میتواند به کشنده متصل شده و به این طریق حمل گردد.
از مهم‌ترین گروه‌های وسایل نقلیه زمینی که امکان انتقال طیف قابل توجهی از انواع مواد غذایی، مواد دارویی و بهداشتی را فراهم ساخته است، ماشین حمل بار یخچال‌دار است.
در واقع این ماشین‌ها برای حمل مرسولاتی که به دمای خنک یا محیط با شرایط فیزیکی و رطوبتی خاصی نیاز دارند مناسب هستند. به همین سبب نیز مشتری و جایگاه ویژه‌ای دارند.
ماشین‌های حمل بار مسقف می‌توانند حجم زیادی بار و مرسوله را در خود جای داده و به کمک شرایط فیزیکی این ماشین‌ها، از آسیب‌های محیطی حفظ نمایند.
البته با وجود اینکه این ماشین‌ها در ابعاد مختلف تولید می‌شوند اما قدرت کشنده بارهای سنگین را ندارند.
ماشین‌های حمل بار کفی می‌توانند تا 30 تن بار را در یک مرتبه سفر جابه‌جا کنند و به همین دلیل نیز گزینه بسیار مناسبی برای حمل انواع بارهای سنگین، بزرگ و طولانی هستند.
برای مثال انواع خودرو یا تیرآهن‌ها را میتوان با این نوع از وسیله نقلیه جابه‌جا کرد.
لیکن این نوع ماشین، از مرسوله در مقابل تغییرات محیطی و جوی محافظت نمی‌کند.
ماشین‌های حمل بار مایعات همانطور که از نام آن به دست می‌آید قابلیت حمل انواع مایعات را در مخازن ویژه دارا هستند. لیکن حفظ بهداشت مخازن و کیفیت مرسوله مقرر می‌دارد که
به عبارت دیگر نمی‌توان انواع مایعات را با یک ماشین منتقل ساخت بلکه زمانی که خودرو به یک نوع از مایعات اختصاص داده شد، تغییر نوع مرسوله آسان نخواهد بود و در برخی مواقع غیر ممکن میشود.
انواع مرسولاتی که با توجه به خواص فیزیکی و شیمیایی آن‌ها نباید ثابت باقی بمانند، به کمک ماشین‌های میکسر جابه‌جا می‌شوند.
برای مثال انواع مواد ساختمان‌سازی همچون سیمان و بتن که نیاز دارند در حین حمل نیز دائما در تحرک باشند، قابل حمل با ماشین‌های میکسر هستند.
حمل و نقل فله‌ای برای بسیار از کالا و مرسولات بهترین گزینه از هر دو حیث اقتصادی و مطابقت با ماهیت کالا است.
این قبیل از مرسولات را میتوان با ماشین‌های کمپرسی جابه‌جا کرد که به قدرت تخلیه و مرتفع کردن محفظه مرسوله را دارا هستند. در نتیجه تخلیه بار با سهولت بیشتری انجام می‌گیرد.
منظور از ماهیت بار شامل جنس بار در حال ارسال و شرایط مقرر برای نگهداری و حفظ سلامت و کیفیت آن است.
توضیح آن که ممکن است مرسوله در حال انتقال شامل مواد غذایی، بهداشتی و دارویی یا شامل انواع دستگاه‌ها باشد، طبیعتا نمی‌توان با هر نوعی از مرسوله به یک شکل رفتار کرد.
مهم‌ترین تقسیم‌بندی‌هایی که با توجه به ماهیت بار در حال ارسال می‌توانیم قائل شویم شامل موارد ذیل است:
این نوع از مرسولات نه تنها از نظر بسته‌بندی باید متناسب با شرایط مرسوله باشند به نحوی که بارگیری، حمل و تخلیه آن‌ها آسیبی به سلامت و کیفیت کالا وارد نسازد، بلکه شرایط نگهداری خاصی از نظر دما و رطوبت نیاز دارند و احتمالا حداکثر مدت زمانی که می‌توانند در مسیر انتقال قرار داشته باشند نیز متفاوت است.
کلیه این نکات باید توسط متصدی حمل و کارشناس کنترل کیفیت بررسی و پیش از بارگیری و انتقال مرسوله مورد توجه قرار گیرد.
مرسولات غذایی که میتواند انواع میوه و گیاهان تا غذاهای آماده و نیمه آماده و یا حتی محصولات دامی را شامل شود، با توجه به نوع و خواص فیزیکی و شیمیایی مرسوله باید به نحوی نگهداری و منتقل شوند که نه تنها سلامت آن‌ها حفظ شود بلکه کیفیت محصول نیز به مخاطره نیفتد.
برای مثال در برخی از مرسولات غذایی ضروری است که از ماشین‌های یخچال‌دار استفاده شود حال آن که در برخی دیگر از انواع مرسولات باید با محفظه‌ای که محیط را خشک یا مرطوب نگه دارند، ماده غذایی را منتقل نمود. یا حتی ممکن است که ماده غذایی مایع باشد که در نتیجه تنها از طریق وسایل حمل و نقل مخزن‌دار قابل انتقال باشد.
معمولا کالا و مرسولاتی که در گروه‌های فوق نگنجند، شرایط خاص یا ویژگی منحصر به فردی ندارند. لیکن در برخی از مصادیق ممکن است که دما یا رطوبت محیط اهمیت داشته باشد.
همچنین مدت زمان حمل ممکن است که بر کیفیت مرسوله تاثیر گذارد، و یا مسیر حمل و نقل که انتخاب شده است.
در هر حال در هر مورد باید با توجه به ویژگی‌های مرسوله اقدام گردد.
انواع مرسولات با توجه به ویژگی‌های فیزیکی آن، به مرسولات سبک، متوسط، سنگین و فوق سنگین تقسیم میشود. جالب است که بدانید در اصطلاحات حمل و نقل بین‌المللی از اصطلاح وزن حجمی استفاده میشود که جایگزین وزن واقعی مرسوله است.
در وزن حجمی، آنچه که ملاک قرار می‌گیرد متاثر از هر دو حجم مرسوله و وزن آن است، حال آن که وزن واقعی، تنها به وزن فیزیکی مرسوله توجه دارد.
وزن حجمی از آن حیث مهم است که انتقال کالا با وسیله نقلیه، به هر دو حجم و وزن آن بستگی دارد. زیرا
پس زمانی که مرسولات کوچک متعدد به وسیله تنها یک ماشین یا وسیله نقلیه جابه‌جا میشود، ضروری است که گنجایش ماشین حمل و نقل همان قدر در نظر گرفته شود که قدرت کشنده آن.
با توجه به ویژگی‌هایی که بیان شد به دست می‌آید که تقسیم‌بندی مرسولات به سبک، سنگین و متوسط اصولا به وزن حجمی آن‌ها باز می‌گردد. نکته‌ای که هم در انتخاب نوع وسیله نقلیه و هم در تعیین هزینه نهایی حمل و نقل موثر واقع میشود.
طبیعتا خروج مرسوله از کشور در گرو آن است که نخست مرسوله تا نقطه مرزی حمل شود. حال چنانچه مرسوله در نقطه‌ای دور از مرز به شرکت حمل و نقل تحویل داده شده باشد، سفر داخلی که مرسوله باید متحمل شود تا برای سفر بین المللی خود آماده شود، یک عامل موثر در هزینه است.
در واقع مسافت بین نقطه تحویل تا مرزی که مرسوله قرار است از طریق آن از کشور خارج شود باید به عنوان بخشی از حمل و نقل محاسبه و هزینه آن توسط فرستنده تامین شود.
ارسال محمولات از طریق کانتینری، که مرسوله در داخل کانتینر جای گرفته و سپس کانتینر به کمک انواع کشنده‌ها منتقل میشود، یکی از رایج‌ترین روش‌های حمل و نقل به ویژه در حمل و نقل بین‌المللی است.
در این روش، بخشی از کانتینر که به مرسوله شما اختصاص داده میشود طبیعتا با هزینه‌ای به عنوان اجاره کانتینر همراه است که باید پرداخت شود.
حال چنانچه کل کانتینر را در اختیار خود داشته باشید باید هزینه اجاره کل کانتینر را بپردازید یا اگر تنها بخشی از آن به شما اختصاص داده شده باشد، به نسبت همان میزان، هزینه از شما مطالبه خواهد شد.
بسته‌بندی مرسولات به نحوی که با توجه به شرایط فیزیکی مرسوله، آن را در مقابل انواع آسیب‌ها و تغییرات در حین بارگیری، حمل و تخلیه مقاوم سازد از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.
بسته‌بندی مرسوله باید با توجه به نوع آن انجام شود، اما یک بسته‌بندی استاندارد اصولا مرسوله را از سه طرف محصور کرده و در مقابل فشار و ضربه مقاوم سازی می‌نماید.
طبیعتا فرستنده مرسوله میتواند آن را شخصا بسته‌بندی کرده و یا از خدمات شرکت‌های ثالث بهره ببرد، لیکن چنانچه این مرحله را به شرکت حمل و نقل بسپارید، باید هزینه آن را به عنوان بخشی از هزینه نهایی حمل و نقل پرداخت نمایید.
بارگیری مرسوله به معنای آن است که محموله و بار را از محل قرارگیری به روی وسیله نقلیه منتقل سازید. بارگیری با توجه به ماهیت و وزن و اندازه مرسوله و نوع وسیله نقلیه منتخب انجام میشود.
برای مثال ممکن است که بارگیری به وسیله ابزار و تجهیزات اتوماتیک و یا به کمک نیروی انسانی انجام شود. همچنین بارگیری محموله فله‌ای از بارگیری کانتینر متفاوت است، یا در بارگیری مرسوله مایع از تجهیزات متفاوتی نسبت به بارگیری خودرو بهر گرفته میشود.
در هر حال چنانچه مرحله بارگیری را به شرکت حمل و نقل بسپارید، باید از عهده هزینه آن برآیید.
ترخیص مرسوله از گمرک مبدا به معنای آن است که مرسوله اجازه خروج از خاک کشور مبدا را پیدا کند. ترخیص از گمرک اتفاقا یکی از مهم‌ترین گامها در صادرات کالا و از جمله تخصصی‌ترین اقدامات است.
اهمیت این مرحله به میزانی است که حق العملکاری گمرکی به عنوان یک شغل که ویژگی تجاری دارد در قانون تجارت ایران به رسمیت شناخته شده است.
مراحل و تشریفات ترخیص از گمرکات، در هر کشوری متفاوت است و نیز مدارک و هزینه‌های مختلفی نیز به همراه دارد، چنانچه این مرحله از نظر زمانی به طول انجامد، میتواند تحویل نهایی مرسوله را با تاخیر همراه سازد که ممکن است به عنوان تقصیر و مسئولیت متصدی حمل و نقل شناخته شود.
در هر صورت چنانچه مرحله ترخیص از گمرک به شرکت متصدی حمل و نقل سپرده شده باشد، طبیعی است که شرکت یاد شده هزینه ترخیص از گمرک را از شما مطالبه خواهد کرد.
مرحلهای که مرسوله عملا در حال انتقال از کشور مبدا تا کشور مقصد بوده و از مسیرهای بین المللی جهت حمل کالا استفاده می‌نماید، شاید اصلی‌ترین مسئولیت شرکت متصدی حمل و نقل باشد.
به عبارت دیگر، ممکن است که شما بخش‌های دیگر از مواردی که تا الان مطرح شد را راسا به عهده بگیرید یا به شرکت‌های ثالث بسپارید، اما حمل بین المللی مرسوله از نقطه مبدا تا مقصد، قطعا مسئولیت و وظیفه متصدی حمل و نقل است و طبیعتا هزینه آن جز مهم‌ترین عوامل موثر در قیمت نهایی است.
هزینه این مرحله متاثر است از مسافت بین مبدا و مقصد، شرایط محیطی و فیزیکی مسیر منتخب و برخی عوامل دیگر همچون تعهدات مازادی مثل بیمه کردن مرسوله، یا تضمین تعهد برای تحویل سالم و به موقع مرسوله.
گمرکات که مرزهای همه کشورها مستقر هستند، از یک سو به خروج از کشور توجه داشته و اجازه خروج از کشور را به مرسولات و نیز مسافران می‌دهند و از سوی دیگر به ورودی‌های کشور می‌پردازند.
در واقع اجازه ورود گرفتن به خاک یک کشور، مشروط است به این که گمرک آن کشور در مرز ورودی، مجوز ورود به شما بدهد که به عنوان ترخیص از گمرک شناخته میشود.
قطعا شما این حق را دارید که انجام تشریفات ترخیص را به کارشناسان محلی یا اشخاص ثالث بسپارید و یا از خدمات شرکت متصدی حمل و نقل بهره ببرید.
در حالت دوم، باید هزینه ترخیص از گمرک به همراه عوارض پرداخت شده توسط متصدی حمل و نقل را بپردازید.
تخلیه مرسوله نقطه مقابل بارگیری مرسوله و به معنای خارج کردن مرسوله از روی وسیله نقلیه به محل نگهداری یا حمل داخلی است.
تخلیه مرسوله نیز با توجه به نوع، حجم و ماهیت مرسوله و وسیله نقلیه ممکن است که از وسایل و تجهیزات مختلف کمک بگیرد و یا به وسیله نیروی انسانی انجام شود.
در هر حال چنانچه تخلیه مرسوله نیز به متصدی حمل سپرده شده باشد، باید هزینه آن را محاسبه و در شمار هزینه نهایی حمل و نقل پرداخت نمایید.
منظور از قوانین ملی مجموعه مقررات، آیین‌نامه‌ها و قوانینی است که تنها در داخل مرزهای یک کشور مستقر هستند لیکن برای آنچه که در داخل خاک آن کشور اتفاق می‌افتد، باید مورد احترام و پیروی قرار گیرند.
اولین قانون ملی که در حمل و نقل‌های بین المللی باید مورد توجه قرار گیرد، قانون گمرکات آن کشور است.
توضیح آن که قانون گمرکات هر کشور نه تنها تشریفات و هزینه‌های ترخیص از کشور و ورود به کشور را تعیین می‌کنند بلکه مقرراتی که به صرف عبور از خاک کشور باز‌می‌گردند را نیز تعیین تکلیف می‌کنند.
برای مثال مطابق با قوانین ایران، نه تنها واردات و صادرات برخی از کالاها همچون مشروبات الکلی ممنوع هستند، بلکه حتی ترانزیت این کالاها نیز مجاز نمی‌باشد.
همچنین نحوه صدور برخی از اسناد همچون بارنامه‌ها، تعداد نسخ بارنامه و تشریفات آن‌ها در هر کشوری ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد که کمترین این تفاوت در لزوم به احترام به زبان ملی آن کشور خواهد بود.
قوانین بین المللی شامل برخی مقررات و کنوانسیون‌هایی است که مورد پذیرش و احترام بیش از یک کشور قرار داشته باشد.
محتوای این بخش به مقرراتی اشاره دارد که مورد احترام کشورهای متعدد بوده و در نتیجه میتواند کیفیت خدمات بین المللی همچون حمل بین المللی کالا و مرسوله را تامین نماید.
در ادامه مهم‌ترین قوانین و کنوانسیون‌های مربوط به حمل و نقل بین المللی زمینی را معرفی می‌کنیم.
این کنوانسیون به یکی از مهم‌ترین مدارکی که برای ترانزیت کالا ضروری بوده و باید توسط کشور مبدا صادر شود اشاره دارد.
در این سند کلیه اطلاعات مربوط به بار قید می‌گردد. علاوه بر توضیحات مربوط به مرسوله، مشخصات وسیله نقلیه نیز در این سند قید می‌گردد.
استفاده از این سند برای راننده دسترسی راحت‌تر و خروج سهل‌تری را در مرزهای کشورهای مختلف فراهم می‌آورد به نحوی که بازرسی‌های گمرکی متعدد نیاز نباشد.
البته حتی با وجود این سند نیز ممکن است که محموله بازرسی شود اما این امر در صورتی است که راننده یا محموله مشکوک باشند.
کنوانسیون مذکور برای مدیریت روابط اشخاص دخیل در حمل و نقل کالا و مرسوله از نقطه مبدا تا مقصد، شامل شرکت متصدی حمل و نقل، فرستنده کالا و گیرنده کالا به تصویب رسیده است.
در واقع این سند توانسته منافع کلیه اشخاص درگیر در این پروسه را به نحو شایسته‌ای تامین نماید.
برای مثال مسئولیت‌هایی که شرکت باربری لزوما باید به عهده بگیرد در این کنوانسیون قید شده است، مواردی همچون پرداخت خسارت در صورت ورود آسیب به مرسوله یا تاخیر در تحویل مرسوله.
حدود مقررات این کنوانسیون، نیازها و تعهدات شرکت‌های بیمه را تسهیل نموده است.
از مهم‌ترین اسناد بین المللی که به انتقال کالا و مرسولات باز‌می‌گردد میتوان به کنوانسیون بارهای خطرناک اشاره کرد.
زیرا در این سند انواع بارها به عنوان مجاز برای انتقال، ممنوع در انتقال و انتقال مشروط تقسیم‌بندی می‌شوند.
در نتیجه این کنوانسیون، شرایط و مقرراتی که باید برای بسته‌بندی، بارگیری، حمل و تخلیه انواع مرسولات رعایت شود تا حمل ایمن و سلامت مرسوله، هم نسبت به خود مرسوله و هم نسبت به افراد دخلی و محیط زیست رعایت شود، تعیین تکلیف شده است.
این قانون به ترانزیت تجاری سازمان همکاری اقتصادی بین کشورهای ایران، پاکستان و ترکیه مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر، بیشتر از 10 کشور از آن تبعیت می‌نمایند. در نتیجه این سند برای حمل و نقل منطقه‌ای بین ایران و کشورهای دیگر که عضو اتحادیه هستند اهمیت خاصی دارد.
برای مثال مطابق با این قانون، حمل و نقل کالا بین کشورهای عضو نیاز به پرداخت عوارض گمرکی ندارد و نیز مشمول بازرسی گمرکی قرار نمی‌گیرند مگر آن که راننده یا محموله مشکوک باشد.
متصدی حمل یا در واقع شخصی که به نمایندگی از شرکت حمل و نقل وظیفه دریافت مرسوله و ادامه فرآیند انتقال و حمل مرسوله را بر عهده دارد، شخصی است که شما باید مرسوله خود را به وی تحویل نمایید.
تحویل به متصدی حمل، با توجه به شرکت مورد قرارداد شما و خدماتی که در نظر گرفته‌اید، میتواند در محل مقرر شما یا شرکت حمل و نقل صورت گیرد، اما در هر حال مرسوله برای ادامه فرآیند ارسال، باید به متصدی تحویل گردد.
بسته‌بندی مرسوله، همانطور که پیش از این اشاره کردیم، یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که سلامت و امنیت کالا را در کلیه مراحل تامین می‌نماید.
همچنین اشاره شد که بسته‌بندی را می‌توانید شخصا عهده‌دار شوید، از شرکت‌های بسته‌بندی کمک بگیرید و یا به متصدی حمل بسپارید. اما در هر حال مرسوله پیش از ترخیص و بارگیری باید به نحو مناسب بسته‌بندی شده باشد.
بارگیری مرسولات که شامل انتقال آن‌ها به وسیله نقلیه منتخب و آماده‌سازی شرایط جهت ارسال محموله است، مرحلهای است که
این مرحله نیز پیش از حمل مرسوله باید انجام شود و از اهمیت خاصی برخوردار است. البته که بارگیری ممکن است توسط شخص ثالث یا متصدی حمل انجام شود و شیوه بارگیری به نوع مرسوله و وسیله نقلیه بستگی دارد.
ترخیص مرسولات از گمرک مبدا که اجازه خروج آن از کشور را صادر می‌نماید، گامی است که هر مرسوله بین‌المللی باید آن را طی نماید.
در این مرحله هزینه ترخیص از گمرک پرداخت میشود و اجازه خروج به وسیله نقلیه، مطابق با اسناد و مدارک ارائه شده داده میشود تا سفر بین المللی مرسوله آغاز گردد.
حمل مرسولات زمینی در حمل و نقل بین المللی، به طریق انتقال جادهای مرسوله از نقطه مبدا تا مقصد انجام می‌گیرد.
این مرحله که ممکن است تا چندین روز به طول انجامد، به مجموعه سفر زمینی گفته میشود که میتواند با یک وسیله نقلیه و یا چند وسیله نقلیه انجام گیرد.
این مرحله قلب انتقال مرسولات است و طبیعتا اصلی‌ترین تعهد شرکت متصدی حمل و نقل نیز می‌باشد.
مرسوله پیش از آن که بتواند به خاک کشور مقصد ورود نماید، ضروری است که گمرک آن کشور اجازه ورود دریافت نماید.
این مرحله با توجه به قوانین گمرکی هر کشور تفاوت‌هایی دارد اما همچنین برخی از مقررات بین المللی نیز بر این مرحله حاکم است.
هزینه ورود به کشور که به عنوان عوارض واردات مطالبه میشود و نیز مدارک و اسنادی که باید تهیه و تحویل گردد، تماما در این مرحله انجام می‌گیرند و به دلیل تفاوت‌های قوانین داخلی است که پیشنهاد می‌گردد از خدمات شرکت‌های حمل و نقل و یا کارشناسان محلی همان کشور کمک گرفته شود.
تخلیه مرسوله مرحلهای است که محموله و کالا را از وسیله نقلیه به روی زمین یا وسیله نقلیه بعدی منتقل می‌سازد.
در بسیاری از ترم‌های قراردادی، تخلیه محموله، نقطه‌ای است که تعهدات متصدی حمل و نقل خاتمه یافته و ریسک محموله به گیرنده منتقل می‌گردد.
تخلیه نیز همچون بارگیری با توجه به نوع و ماهیت محموله و وسیله نقلیه، میتواند با انواع تجهیزات یا نیروی انسانی انجام شود و نیز میتواند توجه شرکت حمل و نقل یا شرکت ثالث صورت پذیرد.
تحویل مرسوله به گیرنده با توجه به توافقات طرفین میتواند پیش از تخلیه، پس از تخلیه یا حتی پیش از ترخیص از گمرک انجام شود.
همچنین ممکن است که تحویل مرسوله به گیرنده، در مقصدی مجزا از محل تخلیه و ترخیص بوده باشد و در مقصد نهایی انجام گیرد.
این مرحله شامل تعهدات و وظایف و حقوق هر یک از طرفین، با توجه به قرارداد فی‌مابین تعیین تکلیف می‌گردد.
بارنامه (که به آن BOL یا BL می‌گویند که مخفف کلمه Bill Of Landing است) در واقع قرارداد بین شرکت حمل و نقل و نقل و حمل کننده بار است اما برای فرستنده و گیرنده بار نیز تبعاتی به همراه دارد.
در بارنامه کلیه اطلاعات مربوط به بار، وسیله نقلیه، مبدا و مقصد، مسیر منتخب و فرستنده و گیرنده درج می‌گردد.
برای دریافت بارنامه حداقل مدارکی که باید ارائه شود شامل اسناد هویتی فرستنده، اسناد تایید گواهی و کیفیت، سلامت، حجم و وزن مرسوله و نیز مدارک تکمیلی است که با توجه به نوع بار، روش ارسال، کشور فرستنده و نیز تعهدات هر یک از طرفین باید تحویل گردد.
ترخیص از گمرک، اعم از آن که گمرک کشور فرستنده مدنظر ما باشد یا گمرکات کشور گیرنده، مرحلهای است که حمل و نقل بین المللی را معنا می‌بخشد.
اما باید اشاره کنیم که ترخیص از گمرک نیازمند ارائه مدارک و نیز پرداخت هزینه و عوارض است.
البته گمرکات کشورهای واسطه، چنانچه محموله تحت شمول قوانین بین المللی از معافیت از عوارض و بازرسی باشند، در این زمینه نقشی نخواهند داشت اما گمرک مبدا و مقصد حتما باید مدنظر قرار گیرند.
با توجه به اینکه قوانین گمرکی در کشورهای مختلف متفاوت است و نیز به صورت دوره‌ای تغییر پیدا می‌کنند، در هر زمان باید با توجه به مقررات جاری همان کشور تعیین تکلیف کنیم.
اما برای مثال در ترخیص بارهای ورودی به ایران، لازم است که خوداظهاری بار انجام شده باشد، مالیات بر واردات پرداخت شده باشد، اسناد هویتی گیرنده بار، بارنامه، اسناد تاییدیه مالکیت تحویل شده باشد تا اجازه خروج از انبار گمرک صادر شود.
در دریافت اجازه خروج از کشور نیز، حداقل مدارک شامل بارنامه، مشخصات بار، اسناد هویتی مالک، اسناد پرداخت عوارض خروج هستند.
تحویل مرسوله اصولا به هر شخصی که بارنامه را در اختیار داشته باشد انجام میشود. تحویل مرسوله به گیرنده، با توجه به تعهداتی که متصدی حمل و نقل نسبت به هر دو فرستنده و گیرنده بر عهده گرفته است متفاوت خواهد بود.
برای مثال ممکن است که متصدی حمل متعهد شده باشد که در قبال دریافت نسخه ثانی بارنامه، مرسوله را تحویل نماید. و یا آن که تحویل مرسوله موکول شده باشد به ارائه بارنامه، کارت هویتی، یا مدارک تکمیلی همچون تاییدیه بانکی یا تاییدیه شخص ثالث.
در هر حال دایره این اسناد و مدارک از برخی موارد استاندارد پیروی می‌کنند که در دل آن‌ها بارنامه به چشم می‌خورد و مازاد بر آن به عنوان تعهدات مازاد و تکمیلی شناخته میشود که ممکن است به متصدی حمل تحمیل شده باشد.
ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی که در آن قرار دارد، میتواند به مسیرهای حمل و نقل بین المللی به سمت اروپا و نیز شرق آسیا دسترسی داشته باشد.
همچنین بین کشورهای آسیایی مسیر خاکی مقرر است که در نتیجه امکان حمل و نقل بین المللی در این بین را فراهم می‌سازد.
در داخل کشور نیز جاده‌های مهمی وجود دارند که از جمله آن‌ها میتوان به جاده 95 اشاره کرد که به عنوان طولانی‌ترین جاده ایران، شمال تا جنوب شرق کشور را به هم وصل کرده است.
این جاده از باغچه ملک‌آباد شروع میشود و با عبور از تربت حیدریه، شادمهر (دوراهی کاشمر، بردسکن و خلیل‌آباد)، مهنه (دوراهی فیض‌آباد، بجستان و فردوس)، گناباد، قاین، بیرجند، سربیشه، نهبندان، زاهدان، خاش و ایرانشهر، نهایتا به بندر چابهار و دریای مکران منتهی می‌گردد و طولی برابر با ۱۵۲۶ کیلومتر دارد.
بنادر چهارگانه بندرعباس، بندر امام خمینی، بندر بوشهر و بندر چابهار در جنوب کشور، به سمت شرق آسیا دسترسی زمینی دارند که در نتیجه امکان حمل و نقل زمینی از این مناطق را فراهم ساخته‌اند.
همچنین جاده‌های تهران- بندرعباس، تهران- مشهد، تهران- تبریز، قزوین- رشت و اصفهان- شیراز مهم‌ترین شریان‌های جادهای کشور هستند که امکان انتقال و حمل انواع کالا و مرسولات در داخل کشور را فراهم ساخته‌اند.
که در نتیجه میتوان پس از حمل داخلی مرسولات از طریق آن‌ها و انتقال کالا به بنادر جنوبی، مرزهای شمال شرق کشور و نیز گمرکات در شمال غرب کشور، مرسولات را به جاده ای بین المللی از طریق ترکیه یا آذربایجان و از آن‌ها به اروپا و نیز روسیه منتقل ساخت.
بیمه مرسولات در حمل و نقل‌های بین المللی، برای تامین امنیت و سلامت مرسوله و نیز تضمین تعهدات هر یک از متصدی حمل و نقل، راننده وسیله نقلیه و نیز دارنده وسیله نقلیه اهمیت به سزایی دارد.
توضیح آن که، بسیار محتمل است که نوبت به جبران خسارات توسط شرکت بیمه نرسد، اما چنانچه آسیبی به محموله وارد شده باشد، یا خسارتی در تحویل مرسوله صورت گیرد، یا وسیله نقلیه دچار حادثه شود، جبران خسارات وارده از عهده یک شخص خارج بوده و حتی ممکن است شرکت حمل و نقل را در خطر ورشکستگی قرار دهد.
به همین سبب بیمه کردن مرسولات و نیز بیمه کردن مسئولیت‌ها و تعهدات هر یک از اشخاص، میتواند ایشان را در مقابل خطرات احتمالی آتی حفاظت نماید.
در واقع پرداخت مبلغ بیمه هزینه‌ای ضروری است که بهتر است شخص بر عهده بگیرد.
البته که فرستنده یا گیرنده کالا که هزینه بیمه را پرداخت می‌کنند نیز در کنار متصدیان حمل و نقل یک شخص مسئول مازادی برای خود می‌سازند که اتفاقا توانایی جبران خسارات را به میزان موثرتری دارا بوده و مقررات سختگیرانه‌تری برای جبران خسارات توسط ایشان به وجود آمده است.
در نتیجه بیمه مرسوله نه تنها برای متصدیان حمل و نقل باید مورد توجه قرار گیرد، بلکه برای ذی‌نفعان یعنی فرستنده و گیرنده، یک ضرورت را می‌سازد.
کالاهای خطرناک و ممنوعه که به طور کلی به 9 گروه تحت عنوان کلاس خطر تقسیم می‌شوند، برای انواع روش‌های انتقال شامل زمینی، هوایی، دریایی و ترکیبی تفاوت‌هایی دارند.
توضیح آن که محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها در حمل و نقل زمینی به میزان قابل توجهی کمتر است اما با این حال وجود دارند.
برخی از کالاها که به عنوان کالای ممنوعه شناخته می‌شوند، مواردی همچون مواد منفجره هستند که اصولا اجازه حمل و نقل آن‌ها وجود ندارد مگر در شرایط خاص و به طریق مقرر.
برخی دیگر از مرسولات به عنوان گروه کالاهای مشروط شناخته می‌شوند، این گروه می‌توانند با رعایت مقررات حاکم بر شرایط بسته‌بندی، بارگیری، حمل و تخلیه به سهولت منتقل شده و امنیت مرسوله، افراد، محیط زیست و گونه‌های گیاهی و جانوری را حفظ نمایند.
و در نهایت گروه کالاهای مجاز قرار دارند که تقریبا هیچ مقررات و آیینی برای حمل و انتقال آن‌ها پیش‌بینی نشده است و در نتیجه متصدیان و فرستندگان و گیرندگان، از آزادی کامل برخوردار هستند.
گروه کالاهای خطرناک و روش مقرر برای رفتار در مقابل هر کدام از آن‌ها توسط کنوانسیون مواد و کالاهای خطرناک تعیین تکلیف شدهاند که رعایت و پیروی از آن‌ها برای کلیه کشورها و تبعه ایشان ضروری است.
این دفترچه از طرف نیروی انتظامی برای رانندگان صادر میشود تا در طول سفر زمان، سرعت، تعویض شیفت و تخلفات در آن ثبت شود.
دفترچه کار راننده نیز توسط پلیس راه برای رانندگان صادر میشود. این دفترچه شامل اطلاعات و مشخصات راننده بوده و در اختیار داشتن دفترچه در سفرهای جادهای برای راننده الزامی است.
به نحوی که در صورت فقدان دفترچه، نه تنها راننده مرتکب تخلف شده بلکه از ادامه رانندگی وی جلوگیری به عمل خواهد آمد.
حتی یکی از مجازات‌هایی که برای رانندگان پیش‌بینی شده است، شامل ضبط دفترچه کار ایشان است، در حالتی که از مقررات حمل و نقل زمینی سرپیچی کرده باشد.
خبر خوب این است که مجموعه نیک پاد دریا در زمینه حمل و نقل زمینی بین‌المللی و انتقال کالا خدمات ویژه‌ای را برای شما در نظر گرفته است.
ضمن آن که شما می‌توانید با دریافت مشاوره از طیف قیمت و پروسه کار اطلاعات بیشتری کسب نمایید.
استعلام نرخاهمیت و قدمت حمل و نقل بین المللی زمینی برای انتقال انواع کالا و مرسولات بر کسی پوشیده نیست.
همچنین با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران که از طریق ترکیه به کشورهای اروپایی دسترسی جادهای داشته و از سوی دیگر به کشورهای شرق آسیا و بنادر مهمی همچون هنگ کنگ اتصال زمینی دارد، موجب شده است که استفاده از خدمات حمل و نقل زمینی مورد توجه و عنایت تولیدکنندگان و بازرگانان ایرانی قرار گیرد.
همچنین واردات انواع کالا و مرسولات از طریق مسیرهای زمینی مورد استقبال تجار ایرانی قرار دارد که این امر از طریق کامیون‌های ترانزیتی شامل وسایل نقلیه ایرانی و یا کامیون‌های ترک انجام می‌گیرد.
شرکت نمایندگی کشتیرانی نیک پاد دریا که در زمینه حمل و نقل خدمات گسترده ای دارد،
جهت رفع نیازهای مشتریانی که از این نوع حمل استفاده می کنند خدمات مختلفی را ارائه می کند که شامل موارد زیر می‌باشد:
