مسیرهای موجود برای حمل و نقل ریلی
حمل و نقل ریلی از مسیرهای گستردهای در داخل یک کشور یا بین کشورها استفاده میکند.
مسیرهای موجود برای حمل و نقل ریلی به شرایط جغرافیایی، اقتصادی و اهداف حمل و نقل مربوط به هر منطقه و کشور بستگی دارد.
مسیرهای داخلی
در هر کشور، حمل و نقل ریلی از مسیرهای شبکه ریلی داخلی بهره میبرد. این مسیرها اغلب به شهرها و مناطق صنعتی مهم متصل هستند و نقل و انتقال بارها و مسافران درون کشور را تسهیل میکنند.
مسیرهای بین المللی
حمل و نقل ریلی درون کشورها به شبکه ریلی داخلی وابسته است؛ اما مسیرهای بین المللی نیز برای حمل و نقل ریلی وجود دارد.
این مسیرها عمدتا برای اتصال شبکههای ریلی مختلف در کشورها و قارههای مختلف به یکدیگر استفاده میشوند.
قوانین ملی و بین المللی در حمل و نقل ریلی
قوانین ملی
هر کشور قوانین و مقررات خاص خود را برای حمل و نقل ریلی دارد.
این قوانین شامل مواردی نظیر ایمنی، استانداردهای تجهیزات، نحوه حمایت از حقوق مالکان بار و مسافران و موارد دیگر مرتبط با حمل و نقل ریلی میشوند.
قوانین بین المللی
در حمل و نقل ریلی بین المللی، توافقات و قراردادهای بینالمللی نقش مهمی ایفا میکنند.
یکی از مهمترین توافقات، توافقی به نام SMGS (سازمان متحد حمل و نقل ریلی) است که توسط کشورهای عضو، مورد تصویب قرار گرفته و قوانینی بین المللی را برای حمل و نقل ریلی تعیین میکند.
در کل، هدف از این قوانین و توافقات، ایجاد یک سیستم حمل و نقل ریلی بین المللی استاندارد و مطمئن است که بهرهوری، ایمنی و انطباق با استانداردهای بین المللی را تضمین کند.
اهمیت بیمه در حمل و نقل بین المللی ریلی
حمل و نقل بین المللی ریلی به عنوان یکی از ستونهای حیاتی اقتصاد جهانی شناخته میشود که در زمان و مکانهای مختلف انواع محمولات را به مقاصد مختلف منتقل میکند.
اما این فعالیت با خطرات و چالشهایی همراه است که ممکن است به خسارات مالی و عدم پایداری اقتصادی منجر شود.
به همین دلیل، بیمه حمل و نقل ریلی به عنوان یک ابزار اساسی در مدیریت ریسک این حوزه تلقی میشود.
حفاظت از اموال و سرمایه
بیمه حمل و نقل ریلی به مالکان، شرکتها و سازمانهای حمل و نقل این امکان را میدهد که در برابر خسارات مالی ناشی از حوادث مانند تصادفات، حریق، یا سرقت از محمولهها محافظت شوند.
این حفاظت از اموال و سرمایه، استمرار فعالیتهای حمل و نقل را تضمین میکند.
اعتماد مشتریان
با ارائه بیمه حمل و نقل ریلی، مسافران و مشتریان این صنعت اطمینان حاصل میکنند که در صورت وقوع حادثه، خسارتها تحت پوشش بیمه قرار خواهد گرفت و جبران خواهند شد.
این مسئله اعتماد عمومی به حمل و نقل ریلی را تقویت کرده و باعث رشد و توسعه این صنعت میشود.
کاهش ریسکهای مالی
بیمه حمل و نقل ریلی، شرکتها و مالکان را در برابر خطرات و ریسکهای مرتبط با حمل و نقل ریلی حفاظت میکند.
با وجود پوشش بیمه، خطرات مالی و عدم قابلیت جبران خسارت به حداقل میرسد و شرکتها قادرند به شکل بهتری با ریسکهای موجود مقابله کنند.
در نتیجه، بیمه حمل و نقل ریلی نه تنها به حفظ امنیت مالی شرکتها و سازمانها کمک میکند بلکه با تضمین جبران خسارتهای مالی، انگیزه برای استفاده از خدمات حمل و نقل ریلی را بالا میبرد و به تقویت این صنعت کمک میکند.
خسارات تحت پوشش بیمه حمل و نقل ریلی
بیمه حمل و نقل ریلی به عنوان یک ابزار حیاتی در مدیریت ریسکهای مرتبط با این حوزه، پوششهای گستردهای برای خسارات ممکن فراهم میکند.
این بیمه به مالکان، شرکتهای حمل و نقل و سایر افراد و سازمانهای فعال در صنعت ریلی امکان میدهد تا در برابر خطرات مختلف و خسارات مالی ناشی از حوادث و وقایع متنوع محافظت شوند.
خسارات ناشی از حوادث و تصادفات
این بیمه معمولا حوادثی همچون تصادفات قطار، برخورد با وسایل نقلیه دیگر، خروج از ریل، حوادث آتشسوزی و انفجارها را پوشش میدهد.
این حفاظت به مالکان و ارگانهای حمل و نقل اطمینان میبخشد که در صورت وقوع چنین حوادثی، خسارات آنها تا حد ممکن جبران خواهد شد.
خسارات به بار و کالاها
بیمه حمل و نقل ریلی بر خسارات به بار و کالاها به علت خرابی، آسیب فیزیکی، سرقت یا از دست رفتن مواد حمل و نقل تأکید دارد.
این امر باعث ایجاد اعتماد در مالکان بار میشود که کالاهای آنها تحت پوشش بیمه قرار گرفته و در صورت وقوع مشکل، جبران خواهند شد.
خسارات جانی و آسیب به افراد
حوادث و تصادفات ریلی ممکن است به صدمات جانی، آسیبهای بدنی، هزینههای درمانی و خسارات ناشی از این واقعهها منجر شود. بیمه حمل و نقل ریلی برای افراد متضرر از این حوادث امکان جبران ضرر و صدمات را فراهم میکند.
مهم است که هر بیمهگزار، شرایط و پوششهای دقیق بیمه حمل و نقل ریلی خود را با دقت مطالعه کرده و در صورت نیاز با شرکت بیمه مذاکره کند تا بهترین پوشش ممکن را برای حمل و نقل محمولات خود داشته باشد.
قرارداد بیمه حمل و نقل ریلی داخلی
قرارداد بیمه حمل و نقل عمومی کالا یک توافقنامه جامع است که توسط بیمهگر و بیمهگزار منعقد میشود.
در این قرارداد، شرایط اصلی بیمه و حقوق و تعهدات طرفین مشخص میشوند. اما به دلیل ماهیت پویای حمل و نقل، جزئیات مربوط به کالاها و نحوه حمل آنها، تا زمان شروع حمل، به بیمهگر اطلاع داده نمیشود.
بنابراین، اعلام جزئیات دقیق به بیمهگر قبل از حمل، ضروری است تا بیمهگر قادر به صدور گواهی بیمه با پوشش مناسب باشد.
بیمه حمل و نقل عمومی کالا یک توافق مهم و حیاتی است که بین بیمهگر و بیمهگزار منعقد میشود.
این قرارداد به منظور محافظت از منافع هر دو طرف در حوزه حمل و نقل ریلی ارائه میشود. در این قرارداد، شرایط اصلی بیمه و حقوق و تعهدات طرفین به دقت مشخص میشود، اما جزئیات مربوط به کالاها و نحوه حمل آنها تا زمانی که بیمهگزار حمل کالا را آغاز کند، به بیمهگر اطلاع داده نمیشود.
بر اساس این قرارداد، همه حمل و نقلهای آتی بیمهگزار تحت پوشش بیمه قرار میگیرند، با این شرط که بیمهگزار قبل از حمل، جزئیات و نحوه حمل کالا و وسیله نقلیه، مبدا و مقصد و سایر اطلاعات لازم را به بیمهگر اطلاع دهد تا بیمهگر قادر به صدور گواهی بیمه با پوشش مناسب باشد.
البته، این اطلاعات باید قبل از آغاز حمل به بیمهگر اطلاع داده شود، مگر اینکه در قرارداد موافقتی دیگر تعیین شده باشد.
انواع قرارداد بیمه حمل و نقل ریلی داخلی
قرارداد بیمه حمل و نقل ریلی داخلی عمومی
در این نوع قراردادها، پوشش و سرمایه مشخص نمیشود. به عبارت دیگر، قبل از حمل، میزان پوشش و سرمایه تعیین نشده و تا زمان وقوع حادثه، یک گواهی بیمه صادر میشود.
قرارداد بیمه حمل و نقل ریلی داخلی غیر عمومی
در این نوع قراردادها، پوشش و سرمایه مشخص است. به عبارت دیگر، میزان پوشش و سرمایه به صورت واضح قبل از شروع حمل مشخص شده و برای هر بار حمل کالا باید گواهی حمل صادر شود.
بیمه حمل و نقل ریلی داخلی نه تنها برای شرکتهای حمل و نقل بلکه برای اشخاص حقیقی و حقوقی که بارها و کالاها را در داخل کشور از یک شهر به شهر دیگر منتقل میکنند، تحت پوشش قرار میگیرد.
این نوع بیمه باعث اطمینان از سوی بیمهگزاران میشود که حمل و نقل آنها در صورت وقوع هر نوع خسارت یا حادثه، تحت پوشش بیمه قرار دارد.
کالاهای خطرناک در حمل و نقل بین المللی ریلی
دستورالعمل حمل و نقل کالای خطرناک در راهآهن جمهوری اسلامی ایران، توسط معاونت بهرهبرداری و سیر و حرکت در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ تدوین گردیده است، که نهادهای مسئول این صنعت را در تحقق اهداف امنیتی و عدم آسیب به محیط زیست راهنمایی مینماید.
مقررات عمومی
- تعریف کالاهای خطرناک: مقررات حمل و نقل کالاهای خطرناک در راهآهن شامل دستههای خاصی از مواد خطرناک میشود، از جمله کالاهای خطرناک کلاسهای ۱ و ۷ و دیگر کالاهای خطرناک در دستههای مشخص قرار میگیرند.
- معیارهای حمل و نقل: حمل و نقل کالاهای خطرناک میتواند با رعایت مقررات ویژه که شامل وسایل مختص حمل آنها و بستهبندی ایمن جهت محافظت از مخاطرات مرتبط باشد، صورت گیرد.
- مسئولیت راهآهن: راهآهن، هر گاه مواد خطرناک حمل شوند و با وجود احتیاطات، خطری رخ دهد و مواد از بین بروند، مسئولیت خسارت ناشی از این حوادث را به عهده میگیرد.
- ماده ۹: مواد خطرناک: مقررات مشخص میکند که مواد خطرناک با رعایت این مقررات عمومی کشور، برای حمل قبول میشوند. وسایل مختص حمل آنها باید راه آهنی باشد و بستهبندی باید بهگونهای باشد که خطرات مرتبط محفوظ بمانند. در صورت اتفاق حادثه، راهآهن مسئولیت جبران خسارت را برعهده دارد. تبصره: لیست مواد خطرناک در فهرست ضمیمه این مقررات آمده است و تصمیمات مرتبط با اضافه شدن مواد جدید به این لیست توسط مراجع ذیربط یا هیئت مدیره کالای خطرناک اعمال میشود.
- ماده ۱۰: جریمه: هر کسی که به دلیل کاهش کرایه یا رعایت نکردن مقررات، کالاهای معمولی را به اسم کالای خطرناک ثبت کند، علاوه بر تعقیب قانونی، جریمهای معادل با کرایه کالای خطرناک را متحمل میشود. همچنین در صورت وقوع حادثه، مسئولیت و خسارت به عهده فرستنده، واسطه و دیگر افراد دخالتکننده خواهد بود.
این دستورالعمل نه تنها در تضمین ایمنی حمل و نقل کالای خطرناک نقش بسیار مؤثری دارد، بلکه همچنین اصول حقوقی و جرمی را جهت حفظ منافع همه ذینفعان مرتبط با حمل و نقل ریلی کالای خطرناک، ایفا مینماید.
مقررات حمل و نقل کالاهای خطرناک در راهآهن
- ماده ۱۱: تخلیه و بارگیری کالاهای خطرناک: تخلیه و بارگیری کالاهای خطرناک باید در خطوط تعیین شده ایستگاهها صورت گیرد. واگنهای واگذار شده، علاوه بر اتصال به یکدیگر و ترمز دستی، باید با کفشخط نیز محفوظ شده و با قرار دادن علامت ایست خط، مسدود گردند.
تبصره: در صورت عدم امکان اتصال واگنها به یکدیگر، هر گروه از واگنهای مستقر شده در خط باید با بستن ترمز دستی و قرار دادن یک کفشخط برای آنها مهار شود. - ماده ۱۲: آرایش قطارهای حامل کالاهای خطرناک آرایش و تنظیم قطارهای حامل کالاهای خطرناک براساس جدول فاصله و آرایش (پیوست شماره ۱) و همچنین ستون ۱۶ جداول شناسایی و عملیات (پیوست شماره ۲) انجام میشود.
- ماده ۱۳: ممنوعیت جوشکاری واگنها: جوشکاری واگنهای حامل کالاهای خطرناک کاملا ممنوع است.
- ماده ۱۴: نصب علائم و برچسبهای خطر: در طرفین واگنهای حامل کالاهای خطرناک، باید علائم خطر و برچسبهای مربوطه طبق ماده ۴ این مقررات نصب شود.
- ماده ۱۵: ممنوعیت دخانیات و آتش نزدیک واگنها: هنگام بارگیری، تخلیه، مانور واگنهای حامل کالاهای خطرناک، استعمال دخانیات، افروختن چراغ یا آتش در نزدیک واگن یا محوطه که کالاهای خطرناک در آنجا قرار گرفته، ممنوع است.
- ماده ۱۶: بازدید قبل از بارگیری: قبل از واگذاری واگن جهت بارگیری کالاهای خطرناک، باید واگنها کاملا بازدید شده و از هر نظر سالم و بدون عیب باشند.
مقررات حمل و نقل کالاهای خطرناک در راهآهن - ماده ۱۷: استفاده از ترمزهای کامپوزیت در واگنهای حامل کالاهای خطرناک: در واگنهای حامل کالاهای خطرناک که کف آنها از جنس چوب است، استفاده از کفش ترمز کامپوزیت الزامی است. استفاده از ترمز هوا در اینگونه واگنها ممنوع بوده و بیش از ۱۲ محور متوالی واگن بدون ترمز نبایستی در یک قسمت از قطار قرار بگیرد.
- ماده ۱۸: ممنوعیت حمل واگنهای خاص در یک قطار: حمل واگنهای حامل کالاهای خطرناک سریع الاشتعال و واگن حامل پنبه در یک قطار ممنوع است.
- ماده ۱۹: نقش مسئول یا متصدی ترافیک در ایستگاه: مسئول یا متصدی ترافیک ایستگاه موظف است قبل از انجام عملیات مانور با واگنهای حامل کالاهای خطرناک، سرمانورچی را در جریان امر قرار داده و اطلاعات مربوط به مانور را به راننده لوکوموتیو اطلاع دهد.
- ماده ۲۰: نقش مسئول وقت ایستگاه: مسئول وقت ایستگاه موظف است قبل از انجام مانور واگنهای حامل کالاهای خطرناک، در صورت داشتن فرد همراهیکننده، نامبرده را نیز در جریان امر قرار دهد.
- ماده۲۱: ممنوعیت حمل با قطارهای مسافری یا مختلط: حمل واگنهای حامل کالاهای خطرناک با قطارهای مسافری یا مختلط ممنوع است.
- ماده ۲۲: کنترل و بررسی قبل از حرکت: در صورت وجود واگن حامل کالاهای خطرناک، رئیس قطار بایستی قبل از حرکت قطار از ایستگاه، علائم خطر و برچسبهای الصاق شده بر روی واگنها را کنترل و مراتب خطرناک بودن محموله را به راننده لوکوموتیو اطلاع دهد. در صورتی که هر یک از واگنهای حامل کالاهای خطرناک فاقد ۳۹ علامت و برچسب باشد، رئیس قطار موظف است پس از مخابره تلفنی تا اولین ایستگاه تشکیلاتی، به سفر ادامه دهد. حرکت این قبیل واگنها از ایستگاه تشکیلاتی بدون رفع نواقص مذکور ممنوع است.
- ماده ۲۳: قطع برق در صورت حادثه در خطوط برقی: در صورت بروز حادثه برای قطارهای حامل واگنهای محتوی کالاهای خطرناک در خطوط برقی، قبل از هر اقدامی بایستی برق شبکه بالاسری قطع گردد.
- ماده ۲۴: اجرای اقدامات ایمنی در صورت حادثه: اگر در نزدیکی انبارهای کالاهای خطرناک یا واگنهای حامل این نوع کالاها، آتشسوزی یا حادثهای روی دهد.
- ماده ۲۴: اقدامات ایمنی در صورت آتشسوزی یا حادثه در نزدیکی انبارهای کالاهای خطرناک یا واگنهای حامل این نوع کالاها: در صورت آتشسوزی یا حادثه در نزدیکی انبارهای کالاهای خطرناک یا واگنهای حامل این نوع کالاها، اقدامات ایمنی بایستی مطابق با دستورات کارت احتیاطی کالاهای خطرناک انجام شود.
تبصره: کارت احتیاطی کالاهای خطرناک بایستی در اختیار ایستگاههای تشکیلاتی، کنترل نواحی و واحدهای ذیربط قرار گیرد. - ماده ۲۵: ممنوعیت متوقف نمودن و انفصال واگنهای حامل کالاهای خطرناک در ایستگاههای غیرتشکیلاتی: متوقف نمودن و انفصال واگنهای حامل کالاهای خطرناک در ایستگاههای غیرتشکیلاتی در طول مسیر ممنوع است. در صورت بروز سانحه یا مسدودی یا هر عامل دیگری که توقف واگنها را تحمیل نماید، بایستی به محض رفع مشکل، واگن با اولین لکوموتیو اعزام شود. توقف واگنها بایستی در خطوط دور از ساختمانها و ابنیه و با بستن ترمزهای دستی براساس مقررات و گذاردن کفشخط و نصب تابلوی ایست انجام شود. تبصره: توقف در ایستگاههای تشکیلاتی با رعایت مقررات فوق بلامانع است.
- ماده ۲۶: امداد در صورت نقص لوکوموتیو یا قطار: هر گاه لکوموتیو حامل کالاهای خطرناک به علتی قادر به حمل قطار نباشد و یا قطار نیاز به امداد داشته باشد، کنترل اداره کل مربوطه بایستی ضمن اعلام به کنترل مرکزی با اولویت اول نسبت به تمامی قطارهای باری نسبت به امداد اقدام و برای قطارهای دیگر نیز پیشبینی لازم را بنماید.
شرایط ویژه حمل و نقل کلاسهای ۱ و ۷
- ماده ۲۷: حمل کالاهای خطرناک ویژه (کلاسهای ۷ و ۱): برای حمل کالاهای خطرناک ویژه (کلاسهای ۷ و ۱)، فرستنده باید حداقل ۲۴ ساعت قبل از حرکت تقاضای واگن را اعلامنماید. در صورتی که مواد مزبور کمتر از ظرفیت یک واگن باشد، باید کرایه ظرفیت کامل واگن دربست را با رعایت مصوبات هیئت مدیره پرداخت نماید.
- ماده ۲۸: ممنوعیت توقف لکوموتیو در مجاورت محل بارگیری و تخلیه کالاهای خطرناک ویژه: توقف لکوموتیو در مجاورت محل بارگیری، تخلیه و انبار کالاهای خطرناک ویژه اکیداً ممنوع است. در صورتی که عبور لکوموتیو از نزدیکی این محل ضروری باشد، باید از تخلیه و بارگیری مطلقاً خودداری شود و حتی المقدور روی محمولات را با برزنت پوشانیده و درب واگن یا انبار بسته شده باشد.
- ماده ۳۰: تجهیزات ایمنی قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه باید مطابق با مندرجات کارت احتیاطی، تجهیزات لازم ایمنی را همراه داشته باشند. در غیر این صورت، حمل آنها ممنوع است.
- ماده ۳۱: محلهای اختصاصی دپوی کالاهای خطرناک ویژه: دپوی کالاهای خطرناک ویژه در ایستگاههای راهآهن به جز محلهای اختصاصی از پیش تعیین شده ممنوع است و باید به محض واگذاری واگن نسبت به بارگیری، تخلیه یا حمل واگنها اقدام گردد.
- ماده ۳۲: اطلاعرسانی به پلیس ناحیه قبل از ورود واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: قبل از ورود و واگذاری واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه، مسئول وقت ایستگاه باید با ارسال تلفنگرام مراتب را جهت اقدام مقتضی به اطلاع پلیس ناحیه برساند.
- ماده ۳۳: زمان انجام عملیات بارگیری و تخلیه کالاهای خطرناک ویژه: بارگیری و تخلیه کالاهای خطرناک ویژه باید در روشنایی و یا در روز انجام گیرد و در مناطق گرم باید صبح زود یا مقارن غروب و در سایر مواقع حتی الامکان در سایه صورت گیرد.
- ماده ۳۴: محل اجرای عملیات بارگیری و تخلیه کالاهای خطرناک ویژه: تخلیه و بارگیری کالاهای خطرناک ویژه نباید در سکو و یا نزدیک انبار کالای ایستگاه انجام شود؛ بلکه باید در دورترین خط و دور از ساختمانها و اماکن راهآهن انجام پذیرد.
- ماده ۳۵: فاصله بین واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه باید حداقل دو واگن از واگنهای حامل ریل، تیرآهن، لوله و امثال آن فاصله داشته باشند.
- ماده ۳۶: ماموریت فنی حمل کالاهای ویژه با قطار مخصوص: با قطارهای مخصوص حمل کالاهای خطرناک ویژه، مامور فنی و مامور آتشنشانی و مامور پاسور باید اعزام گردند.
این مقررات، با توجه به ویژگیهای کالاهای خطرناک و نیازمندیهای حفاظتی، به منظور افزایش ایمنی در حمل و نقل راهآهنی ابلاغ شدهاند.
رعایت دقیق این مقررات توسط همه ارائهکنندگان و کاربران راهآهن ضمن حفظ امنیت و محیط زیست، به تشویق حمل و نقل ایمن کالاهای خطرناک اختصاص دارد.
- ماده ۳۹: اولویت قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه، در اعزام نسبت به سایر قطارهای باری، در اولویت اول قرار دارند. محاسبه ترمز دستی در این قطارها باید به صورت دو برابر کالاهای عادی انجام شود.
تبصره: قطار مستقیم قطاری است که آرایش آن از مبدأ تا مقصد تغییر نمیکند. - ماده ۴۰: حرکت مستقیم واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه باید به صورت مستقیم سیر کنند. در صورت لزوم توقف، محاسبه ترمز دستی باید به صورت دو برابر کالاهای عادی انجام شود.
- ماده ۴۱: مانور در ایستگاههای بین راهی: مانور قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه در ایستگاههای بین راهی به جز موارد تعمیری، خرابی لکوموتیو یا واگن ممنوع است. در صورت تعمیری، مراتب باید به اطلاع کنترل اداره کل مربوطه رسانده شود.
تبصره: تعمیر واگنهای حامل کالاهای خطرناک ویژه با مراقبت و اولویت مشخص انجام میشود و پس از تعمیر، با اولین قطار ممکن با توجه به این مقررات اعزام میشوند. - ماده ۴۲: کنترل مبدا حرکت قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: کنترل مبدا حرکت قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه موظف است مراتب را طی تلفنگرام به کلیه ایستگاههای واقع در مسیر حوزه استحفاظی و کنترل همجوار و کنترل مرکزی اعلام نماید. کنترلهای مسیر حرکت نیز باید منطبق با ماده ۴۰ عمل نمایند. تبصره: تشکیل و حرکت قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه با نظارت و تایید قبلی کنترل مرکزی خواهد بود.
- ماده ۴۳: تقسیم قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: تقسیم قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه در بلاک ممنوع است و در موارد اجتنابناپذیر با اطمینان از وجود شرایط کامل ایمنی و پس از موافقت معاون فنی اداره کل مربوطه بلامانع است.
- ماده ۴۴: شناسایی قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه: قطارهای حامل کالاهای خطرناک ویژه باید در نمودار گراف با شماره و رنگ خاص مشخص شوند.
- ماده ۴۵: محدودیت حمل کالاهای خطرناک ویژه در قطارهای متراژی: حمل کالاهای خطرناک ویژه در قطارهای متراژی و بارهای خارج از مجوز ممنوع است.